پیشگفتار (براى اوّلین چاپ این اثر)

از سوى «انجمن محبّان فاطمه ـ مشهد»

بسم اللّه الرّحمن الرّحیم

   حمد و ستایش ذات مقدّسى را سزاست که صفات جلال و جمالش را حدّى نباشد. نه انکارش مى توان نمود و نه توصیفش مى توان کرد. فقط او بى همتاست و کفوى برایش نیست، و براى هر پدیده اى جفتى آفریده است.

   شکر و سپاس بر او زیبنده است که نعمتهایش از مرز شمارش بیرون و به عصیان بندگان، رحمتش را دریغ نمى نماید.

   سلام و صلوات بر سیّد مرسلین حضرت خاتم النّبیّین(صلى الله علیه وآله) که بشر را از ضلالت کفر رهائى بخشیده و زنجیر اسارت تعصّبهاى کور و کر کننده را از دست و پایش برداشته و او را به منزل سعادت و کمال رهنمون گشت.

   درود و تحیّات بى حد بر سیّد اولیا و امام المتّقین امیرالمؤمنین علىّ بن ابى طالب(علیه السلام) و بر سیدة النّساء همسر والامقام و ارجمندش حضرت فاطمه زهراء(علیها السلام) و فرزندان معصومش خاصّه حضرت بقیّة اللّه حجّة بن الحسن العسکرى(علیهم السلام) که با تلاش و صبر و قیام و قعودشان مشعل دین را براى همیشه پر فروغ نگهداشته و پویندگان حقیقت را از چشمه آب حیات سیراب ساختند.

   ظلمت ظلمها و حق کشیها، افق عالم را تاریک و جهان را به ظلمتکده اى تبدیل کرده بود و آرامش و آسایش از زندگى انسانها بکلّى رخت بربسته بود و شاید در هیچ کجاى زمین عدل و انصاف حاکم نبود. شعار مردم، بى عدالتى; و افتخار و سرافرازى، در تعدّى ها و تجاوزها خلاصه مى شد و آن که بیشترین بار مظلومیّت را در این میان به دوش مى کشید «زن» بود; نه تنها در شبه جزیره عربستان که در تمام جهان از حقوقش محروم و بلکه گویا انسان به حساب نمى آمد. البتّه عرب گوى سبقت را در این سیر قهقرائى از دیگر ملل ربوده و به آنجا سقوط کرده بودند که اگر شترانشان برّه ماده مى زائیدند شادمان شده ولکن همسرانشان اگر دختر مى آوردند چنان ابرو درهم کشیده و غضب نموده و با صورتى سیاه و سر در گریبان از شدّت شرمندگى از میان قوم و قبیله خود مى گریختند و مخفى مى گشتند (یَتَوارى مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ ما بُشِّرَبِهِ) مثل کسى که جنایتى بزرگ و عملى شنیع مرتکب شده و

عاقبت هم این فرزند بى گناه را از دامان مادر دردمند و افسرده ربوده و با کمال قساوت زنده به گور مى کردند و سپس مانند کسى که فتحى بزرگ نموده به محیط تاریک زندگى برمى گشتند.

   خدا مى داند که چقدر دختران زنده زیر خاک دفن شدند! به اجمال مى دانیم پدرانى یافت مى شدند که به اقرار خود تا هفت دختر خود را به این سرنوشت شوم گرفتار ساخته و بر این باور مباهات مى کردند.

   در یک چنین روزگار تیره که زندگى در آن تلخ تر از زهر بود، خداوند متعال بر بشر منّت گذارده و حضرت ختمى مرتبت(صلى الله علیه وآله) را مبعوث به رسالت کرد. یکى از اهداف آن سیّد و سرور بشر، جلوگیرى از این ظلم بزرگ و احیاءِ ارزش زن بود. او با شعار ملکوتى «لا تَقْتُلُوا اَوْلادَکُمْ» به میدان مبارزه با این سنّت غلط آمد و چندان مجاهده نمود تا این خوى زشت را از ضمیر آنان دور ساخت. و دانستند که دختر هم از فرزندان ایشان مى باشد.

   حضرتش داراى سه پسر شد که هر سه از دنیا رفتند. و تنها دخترش «حضرت فاطمه زهرا(علیها السلام)» باقى ماند. در تربیت و پرورش او کوشید و زهراى مرضیّه(علیها السلام) در دامن پدر به مقامى رسید که او را «انسیّه حوراء» بلکه «سیّدة النّساء» و عاقبت «امّ ابیها» صدا مى زد. خواست به جهانیان اعلام نماید که این بانوى با عظمت با آن که یک زن است ولى در تمامى روى زمین همتراز و همراز و همسرى براى

او جز علىّ بن ابى طالب «صلوات اللّه علیه» پیدا نشود که اگر او نبود هیچ مردى قابلیّت نداشت که در کنار فاطمه(علیها السلام)قرار بگیرد.

   بارى اگر زنان بخواهند جایگاه ویژه خود را بیابند و ملعبه دست هوسرانان شهوت پرست و بازیچه دنیاپرستان کثیف قرار نگیرند، باید زندگى سراسرافتخار حضرت صدّیقه کبرى(علیها السلام) را الگوى خود قرار دهند ـ که راه سعادت همین است و بس.

   و لهذا انجمن محبّان فاطمه(علیها السلام) ـ که به توفیق الهى در طىّ سالهاى گذشته توانسته است شب میلاد فرخنده حضرتش را با انعقاد محفلى با شکوه گرامى بدارد ـ سعى وافر و عزمى راسخ داشته که همه ساله دسته گلى از بوستان فضائل و مناقب آن حضرت به صورت یک اثر فرهنگى تقدیم میهمانان عزیز خود بدارد بدان امید که شاید با آشنائى گوشه هائى از زندگى آموزنده حضرتش، پویندگان راه سعادت ره نجات را یافته، و با پیروى از فرمایشات و اعمال آن بانوى بزرگ دو عالم و با شخصیّت ترین زنان جهان، دردهاى جامعه درمان، و زندگى به بهشتى برین مبدّل گردد. «آمین یا ربّ العالمین»

   بار سنگین این آثار ذیقیمت و ارزنده را حضرت آیة اللّه مکارم که خداوند جزائى عظیم به ایشان عنایت فرماید و قلم شیواى ایشان را همیشه در خدمت اسلام و مسلمین و نشر آثار حیاتبخش مکتب اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) باقى دارد، به دوش مى کشیده اند،

امسال هم استدعاى ما را پذیرفته و بحثى شیرین و خواندنى را درباره مراسم حیاتى ازدواج و همسرى در خانواده نمونه براى ما مرقوم فرموده اند و خداى را سپاسگذاریم که توفیق انتشارش را هم به ما عنایت فرموده، باشد که با مطالعه و عمل به آن بخشى از گره هاى کور موجود در مسأله ازدواج باز شده و این مشکل که بر سر راه بسیارى از خانواده ها، پدران و مادران، و جوانان به صورت معمّائى حل نشدنى جلوه نموده، حل گردد. «انّه ولىّ التّوفیق و حسبنا اللّه و نعم الوکیل»

انجمن محبّان فاطمه ـ مشهد

تاریخ : 10/9/68