هَوَى أَمِیر وَمِنَ التَّوْفِیقِ حِفْظُ التَّجْرِبَةِ، وَالْمَوَدَّةُ قَرَابَةٌ مُسْتَفَادَةٌ وَلاَ تَأْمَنَنَّ مَلُولاً.
امام(علیه السلام) فرمود:
بخشش حافظ آبروهاست و حلم دهان بند سفیه است و زکات پیروزى،
عفو است و دورى و فراموشى کیفر پیمان شکنان است و مشورت عین هدایت
است و آن کس که به رأى خود قناعت کند خویشتن را به خطر افکنده است
و صبر با مصائب مى جنگد و جزع و بى تابى به حوادث دردناک زمان کمک مى کند
و برترین بى نیازى ترک آرزوهاست و چه بسیار عقل ها که در چنگالِ
هوا و هوس هاى حاکم بر آنها اسیرند و حفظ تجربه ها بخشى از موفقیت است
خاطر است اعتماد مکن.(1)