لاَ یُزَهِّدَنَّکَ فِی الْمَعْرُوفِ مَنْ لاَ یَشْکُرُهُ لَکَ، فَقَدْ یَشْکُرُکَ عَلَیْهِ مَنْ لاَ یَسْتَمْتِعُ بِشَیْء مِنْهُ، وَقَدْ تُدْرِکُ مِنْ شُکْرِ الشَّاکِرِ أَکْثَرَ مِمَّا
أَضَاعَ الْکَافِرُ، «وَاللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ».
 
امام(علیه السلام) فرمود:
به علت ناسپاسى افراد، از کار نیک مضایقه نکنید چرا که (در مقابل) گاه کسى از تو سپاسگزارى مى کند که از عمل نیکت هیچ بهره اى نبرده و چه بسا همین شکرگزارى اثرش بیش از ناسپاسى افراد ناسپاس باشد و (برتر از
همه اینها این که) خدا نیکوکاران را دوست دارد.(1)

(1). سند گفتار حکیمانه:
مرحوم خطیب در کتاب مصادر از «مبرد» در کتاب الفاضل در باب «الشکر للصنایع» مى نویسد: از طرق مختلف از على(علیه السلام)این سخن نقل شده و بیهقى در کتاب المحاسن و المساوى همین کلام حکیمانه را با تعبیر متفاوتى آورده است و همچنین صدوق در کتاب امالى و ابو هلال عسکرى در کتاب دیوان المعانى. اینها کسانى هستند که قبل از سید رضى مى زیسته اند. بعد از سید رضى نیز جماعتى از دانشمندان را ذکر مى کند که این گفتار حکیمانه را از على(علیه السلام) نقل کرده اند با تفاوت هایى که نشان مى دهد از منابعى غیر از نهج البلاغه گرفته اند. (مصادر نهج البلاغه، ج 4، ص 166).
قاضى قضاعى نیز در دستور معالم الحکم آن را ضمن کلام مبسوطى با تفاوت فراوان نقل کرده است.