گفتار حكيمانه 431 الرِّزْقُ رِزْقَانِ: طَالِبٌ، وَ مَطْلُوبٌ. فَمَنْ طَلَبَ الدُّنْيَا طَلَبَهُ الْمَوْتُ، حَتَّى يُخْرِجَهُ عَنْهَا؛ وَ مَنْ طَلَبَ الْآخِرَةَ طَلَبَتْهُ الدُّنْيَا، حَتَّى يَسْتَوْفِيَ رِزْقَهُ مِنْهَا.
امام عليه السلام فرمود:
روزى بر دو گونه است: يكى آنكه بهدنبال انسان مىآيد و ديگر آنكه انسان بهدنبال آن مىرود. كسى كه دنيا را بطلبد، مرگ، او را مىطلبد تا او را از دنيا خارج كند (و به تمام خواستههايش نخواهد رسيد) و كسى كه طالب آخرت باشد دنيا در طلب او برمىآيد تا وى روزىاش را بهطور كامل از دنيا برگيرد.[1]
---------------------------------------------
[1]. سند گفتار حكيمانه:
تنها منبع ديگرى كه خطيب در مصادر براى اين گفتار حكيمانه نقل كرده غررالحكم است كه با تفاوتى آن را ذكر كرده و شبيه صدر اين كلام در نامه 31 (وصيت امام(عليه السلام)به فرزند دلبندش امام مجتبى(عليه السلام)) و در حكمت 379 آمده است. (مصادر نهج البلاغه، ج 4، ص 301).