İstər ilahiyyatçı, istərsə də materialist filosoflar, adətən, real həqiqətləri öyrənməyin mümkünlüyündən yanadırlar, lakin bir qrupu isə bunu mümkünsüz bilərək, arqumentlər – dəlillər irəli sürürlər. Onların ən böyük səhvi, insanın elm və bilgi məhdudiyyətini tanımaq prinsipi ilə qarışdırmalarıdır. Arqumentləri də nəticə etibarı ilə, insan maarifinin məhdud, bəzən də səhvə düçar olduğunu isbat edir. Onlar aksiomlar – nəzəriyyələr, ümumi qanunlar – nisbiyyət, ümumi və xüsusi biliklər arasındakı sərhədləri görməzdən gələrək, bu üç mövzunu dəqiq öyrənmədiklərindən dolayı tanımağı mümkünsüz sayıblar.