İBN TEYMİYYƏNİN HƏZRƏT ZƏHRANIN (s) GECƏ DƏFN OLUNMASI İLƏ BAĞLI VƏSİYYƏTİNƏ ETİRAZI

İbn Teymiyyənin Həzrət Zəhranın (s) gecə dəfn olunması ilə bağlı vəsiyyətinə etirazı həqiqətdirmi?

İbn Teymiyyə yazır ki, Hillinin nəqlinə görə Fatimə vəsiyyət etdi ki, onu gecə dəfn etsinlər və heç kəs ona namaz qılmasın. Bu məsələni heç kəs Fatimədən nəql etməyib və cahil insanlardan başqa heç kəs ona istinad etməyib. O, Fatimənin adından əsla ona layiq olmayan sözlər yazır. Lakin bu məsələ əhli-sünnə kitablarında öz əksini tapıb. Buxarı nəql edir: “Fatimə Əbubəkrdən incidi və ömrünün sonunadək onunla danışmadı.” Müslim də nəql edir: “Əli (ə) Həzrət Fatimənin (s) ölümü ilə bağlı Əbubəkrə heç nə demədi və özü ona cənazə namazı qıldı.”

 

İBN TEYMİYYƏNİN HƏZRƏT ZƏHRANIN ƏBUBƏKİRDƏN İNCİKLİYİNƏ ETİRAZI

İbn Teymiyyənin Həzrət Zəhranın (s) Əbubəkrdən küsməsinə etirazı nə dərəcədə doğrudur?

İbn Teymiyyə yazır: “Fatimənin (s) Əbubəkrdən küsüb kənara çəkilməsi ona yaraşan iş deyildi. Buna görə hökumət rəhbərini qınamaq olmaz. Lakin diqqət etmək lazımdır ki, bir çox əhli-sünnə kitablarına görə məsum insandır və onun qəzəbi ilə Allah və peyğəmbər qəzəblənir.

PEYĞƏMBƏRİN QIZI GECƏ DƏFN OLUNDU

Həzrət Zəhra (ə) nə üçün gecə dəfn olundu?

Həzrət Fatimənin (s) gecə dəfni ilə bağlı əhli-sünnət hədislərində və imamiyyə hədislərində sitatlar var. Mərhum Şeyx Səduqun “İləluş-şəraye” kitabında, eləcə də Məhəmməd ibn İsmayıl Buxari,  İbn Quteybə Deynəvəri, Əbdürrəzzaq Sənani, İbn Bəttal və İbn Əbul-hədid kimi məşhur hədisçilərin kitablarında bu hadisə öz əksini tapıb.

 

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال الصادق عليه السلام :

«من انشد في الحسين عليه السلام بيتا من شعر فبکي و ابکي عشرة فله و لهم الجنة‏»

هر کس در رثاي حسين عليه السلام يک بيت از قصيده‏اي بخواند و بگريد و ده نفر را بگرياند پاداش آنان بهشت است.

بحارالانوار، ج 44، ص 288