همیشه سوء استفاده از امور مثبت، زبان بدگویان را باز مى کند و بهانه به دست بهانه جویان مى دهد، تا با استناد به آن بر کارها و برنامه هاى مثبت بتازند و ضربات خویش را بر آن وارد سازند.
ازدواج موقّت از مصادیق روشن این گونه بحث هاست.
با نهایت تأسّف بعضى از هوسبازان، ازدواج موقّت را که در اصل براى گشودن گره ضرورت ها و حلّ معضلات مهمّ اجتماعى، تشریع شده ملعبه خود ساخته و چهره آن را در نظر بى خبران دگرگون ساخته و بهانه اى به دست مخالفان داده که این حکم حکیمانه را به باد انتقاد بگیرند.
ولى سؤال این جاست، کدام حکم است که روزى از آن سوء استفاده نشده و کدام سرمایه نفیس است که نااهلان از آن بهره گیرى نادرست نکردند؟!
اگر روزى قرآن ها را به دروغ و نیرنگ بر سر نیزه کردند تا حکومت ظالمان و خودکامگان را توجیه کنند، مفهومش این است که قرآن را کنار بگذاریم؟!
یا اگر روزى گروهى از منافقان مسجد ضرار را ساختند و پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) دستور ویران کردن یا سوزاندن آن را صادر کرد، معنایش این است که از مسجد به کلّى کناره گیرى کنیم؟
به هر حال ما اعتراف مى کنیم که بعضى، از این حکم حساب شده اسلامى سوء استفاده کرده اند، ولى هرگز نمى توان به خاطر جمعى بى نماز، درِ مسجد را بست یا به خاطر دستمالى قیصریّه اى را آتش زد.
باید راه را بر هوسبازان ببندیم و براى ازدواج موقّت برنامه ریزى صحیحى کنیم.
به خصوص در عصر و زمان ما، انجام این کار بدون برنامه ریزى دقیق و صحیح امکان پذیر نیست. لازم است جمعى از نخبگان و خبرگان آیین نامه اى کاربردى و اجرایى براى آن بنویسند تا دست شیاطین را از آن قطع کنند و چهره زیباى این حکم حکیمانه را آشکار سازند، تا راه را بردو گروه ببندند: گروه هوسباز، و گروه منتقد کینه توز!
