سبب پيدايش بوهاى خوش در زمين

SiteTitle

LoginToSite

LoginComment LoginComment2 LoginComment3 .

1. در روايتى معتبر مى‌خوانيم كه امام صادق علیه السلام فرمود: «هنگامى كه آدم وحوّا از بهشت به زمين آمدند، حضرت آدم بر كوه صفا وحضرت حوّا بر كوه مروه قرار گرفت. حوّا هنگامى كه در بهشت بود از بوى خوش آنجا به موهاى خود زده بود وگيسويش را شانه كرده وبسته بود. هنگامى كه به زمين آمد با خود گفت: حال كه خدا از من در خشم است، آرايش وزينتى كه در بهشت كرده‌ام چه سودى دارد؟ سپس گيسوان خود را باز كرد. آن‌گاه بوى خوشى را كه از موهاى او منتشر شد نسيم باد به مشرق ومغرب برد؛ البتّه بيشتر آن به سرزمين هند ريخت، لذا بيشتر بوهاى خوش در آن ديار است».[1]
2. در روايت ديگرى فرمود: «هنگامى كه حضرت آدم از درخت ممنوع استفاده كرد وتمام لباس‌ها وزيورهاى بهشتى‌اش فرو ريخت، برگى از برگ‌هاى بهشتى را گرفت وبا آن خويش را پوشاند. هنگامى كه به زمين آمد باد جنوب بوى خوش آن برگ بهشتى را به سرزمين هند رساند. بدين جهت گياهان خوشبو در هندوستان فراوان است. واوّل حيوانى كه از آن برگ بهشتى يا از آن گياهان خوشبو خورد، آهوى مشك بود كه با اين كار بوى خوش در گوشت وخونش جارى وسپس در پيش نافش گرد آمد واز آن مشك توليد شد».[2]

[1] . كافى، ج 6، ص 513، باب اصل الطّيب، ح 1.
[2] . همان، ص 514، ح 3.