فضيلت روغن بان[1]
 1. از امام صادق علیه السلام روايت شده است كه فرمود: «روغن بان روغن خوبى است».[2]
 2. در حديث است كه كسى از ترك‌هايى كه در دست وپايش به وجود آمده بود به امام صادق علیه السلام شكايت كرد. حضرت فرمود: «مقدارى پنبه را با روغن بان آغشته كن وبر نافت بگذار، يا مقدارى روغن در ناف بريز». آن شخص يك مرتبه چنين كرد، آن آزار از او زايل شد.[3]
 3. از حضرت على علیه السلام روايت شده است كه فرمود: «روغن بان انسان از هر دردى حفظ مى‌كند، از آن به خود بماليد كه پيامبر صلی الله علیه و آله از آن استفاده مى‌كرد».[4]
4. در روايتى معتبر مى‌خوانيم كه حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمود: «هر كس روغن بان بر خود بمالد، حتّى اگر پيش روى شيطان بخوابد، به قدرت پروردگار شيطان نمى‌تواند ضررى به او برساند».[5]
 
 
فضيلت روغن زنبق
1. از حضرت رسول صلی الله علیه و آله روايت شده است كه فرمود: «هيچ چيز براى بدن بهتر از روغن زنبق نيست».[6]
 2. در حديث است كه امام كاظم وامام رضا علیهم السلام روغن زنبق را در بينى مى‌چكاندند.[7]
 3. از حضرت رسول صلی الله علیه و آله روايت شده است كه فرمود: «روغن زنبق منافع فراوانى دارد وشفاى هفتاد درد است».[8]
 4. از امام صادق علیه السلام روايت شده است كه فرمود: «روغن زنبق شفاى هفتاد درد است».[9]
 نكته: ظاهراً مراد، زنبق سفيد باشد كه آن را رازقى مى‌گويند ودر بسيارى از روايات به لفظ رازقى وارد شده است.[10]  از كلام برخى استفاده مى‌شود كه زنبق، ياسمن سفيد است.

[1] . «بان» درختى است داراى برگ‌هاى سبز ولطيف وخوشبو كه از دانه‌هايش كه شبيه پسته است، روغنىمعطّر مى‌گيرند ودانه‌اش را حبّ البان مى‌گويند (فرهنگ عميد).
[2] . كافى، ج 6، ص 523، ح 3.
[3] . همان، ح 2.
[4] . طبّ الأئمّه، ص 94.
[5] . طبّ الأئمّه، ص 94.
[6] . كافى، ج 6، ص 523، باب دهن الزنبق، ح 1.
[7] . همان، ص 524، باب دهن الزنبق، ح 2.
[8] . طبّ الأئمّه، ص 94.
[9] . همان.
[10] . همان، ص 86.