یک جمله مختصر دیگر بگویم و بگذرم و نتیجه بحث را بگیرم که مهم نتیجه بحث است.
چندى قبل در یکى از جراید این مطلب را خواندم یک قلب مصنوعى درست کردند و در سینه انسانى گذاشتند این انسان هم روى تختخواب بیمارستان خوابیده، ابداً حرکت نمى کند مبادا قلب مصنوعى از کار بیفتد. در حدود شش شبانه روز قلب مصنوعى کار کرد اما چقدر هزینه برداشت، چقدر فکر مى کنید؟ نوشته بودند حدود 30 میلیون تومان (به هزینه سال 1353 که این جزوه تالیف شده - ویراستار) خرج ساختن این قلب مصنوعى 6 روزه شد!
حساب کردم 30 را تقسیم مى کنم بر 6 نتیجه اش 5 مى شود یعنى در هر 24 ساعت «5 میلیون تومان» خرج این انسان کردند که زنده بماند.
این همه هزینه و آن همه نیروى عقل و آن همه پیشرفت علم و دانش، در قسمت هاى مختلف تا توانستند یک قلب مصنوعى بسازند.
مرد دنیا دیده اى پس از اطلاع از این ماجرا مى گفت:
من نمى دانستم تا این اندازه ثروتمندم، هر شبانه روز 5 میلیون تومان تنها قیمت قلب من است اگر 50 سال زنده بمانم از قرار هر روز 5 میلیون تومان حسابش کنید چقدر مى شود؟
ببین چه ثروتى دارم، تازه یک گوشه تن من حسابش این است.
منظورم بیان این جمله است آیا این نظام عجیب در برابر چشم ما، تنها وجود خود ما، تنها ساختمان قلب ما، تنها ساختمان مغز ما، تنها ساختمان چشم ما که به قول آن دانشمند روسى ظریف ترین ابزارى که در این جهان دیده شده همین ساختمان ظریف چشم انسان است، آیا مى شود بگوییم آن علت نخستین علم و دانش نداشته و فاقد همه گونه علم و اندیشه و فکر بوده; با این حال این صحنه ها را بوجود آورده است؟
هیچ کس نمى تواند این را باور کند، و این هم که در بحث گذشته اشاره شد که حتى خود مادیین بدون توجه داراى یک نوع عقیده به این نظام هستند و بدنبال این نظام مبدأ علم ودانش را معتقدند و لو این سخن را به زبان نیاورند یا خودشان هم توجه به عقیده خودشان نداشته باشند.
اکنون نتیجه بحثمان را تا این جا حساب کنیم:
1ـ در میان مادى ها و خداپرستان تفاوتى در ایمان به یک «علت نخستین» و وجود یک «وجود ازلى» نیست.
2ـ تفاوت تنها در اعتقاد به اثبات صفت علم و دانش براى آن علت نخستین است.
3ـ یک نگاه اجمالى به این جهان هستى نشان مى دهد این نظام روى حساب است و روى علم و اندیشه است.
حالا مى خواهیم نتیجه گیرى کنیم ببینیم چه رقم ایمان مذهبى و عقیده به دین و اعتقادات دینى در : احیاى نیروى اندیشه و تفکر انسان تأثیر دارد و در سایه همین ایمان به مذهب و ایمان به خدا ما مى توانیم فکرمان را بکار بیندازیم.
در این جا دنباله سخنى که آقاى انیشتن در این زمینه گفته و بسیار جمله جالبى است متذکر مى گردم و خواهش مى کنم درست به این جمله ها دقت کنید.
