امام صادق(علیه السلام) فرمود:
إزْرَعُوا وَأَغرِسُوا وَاللهِ ما عَمِلَ النَّاش عَمَلا أَحَلَّ وَلا أَطْیَبَ مِنْهُ(1)
پایه زندگى انسان ها روى کارهاى تولیدى از جمله فرآورده هاى کشاورزى است، و انواع تجارت ها حتى بسیارى از صنایع، بدون آن مفهومى نخواهد داشت; زیرا مواد خام اولیه خود را از کشاورزى مى گیرند.
بعلاوه آن قدر که تقلّب و تزویر در چیزهاى دیگر ممکن است در کشاورزى ممکن نیست; زیرا اساس آن بر عوامل و اسباب طبیعى است و عوائد آن صرفاً نتیجه زحمات صادقانه انسانهاست. به همین دلیل در حدیث فوق زراعت و درخت کارى پاکترین و گواراترین کارها شمرده شده است.