چنین نیست. زیرا ایشان با فاصله کمى براى رفع هرگونه ابهام و سوءِتفاهم، در توضیحى که روز 23 خردادماه 1380 در بسیارى از جرائد انتشار یافت چنین تصریح نمود:

«خالى از لطف نیست تا نکته اى را که در یکى از سخنرانى هاى اخیر در باب داستان غدیر گفته ام تکرار کنم که محبت و مهر در دین خدا و به خصوص در عرصه حیات اجتماعى جامعه اسلامى نقش ممتاز دارد، با آنکه مقصود حضرت ختمى مرتبت از واژه مولى در جمله معروف «من کنت مولاه فهذا على مولاه» با توجه به خصوصیات زمان و مکان و بیعتى که همان روز با امام على بن ابیطالب واقع شد قطعاً سرپرستى و ولایت امر جامعه اسلامى است و همان گونه که ما شیعیان معتقدیم و طبق نقل هاى معتبر تاریخى پس از رحلت پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله)این معنى مورد قبول و تصدیق صحابه بزرگ پیامبر(صلى الله علیه وآله)بوده است، در عین حال انتخاب واژه «مولى» پیام ویژه اى دارد و آگاهانه انتخاب شده است، قطعاً پیامبر اکرم مى توانست از عناوین دیگرى چون امیر، قائد و سلطان استفاده کند. ولى در کلمه مولى علاوه بر سرپرستى، دوستى و محبّت هم که از پایه هاى حکومت مطلوب اسلامى است اشراب شده است و امروز ملّت ما مى خواهد برخوردار از جامعه اى آزاد و آباد و رشد توام با معنویّت و اخلاق و محبت باشد».

گروه معارف و تحقیقات اسلامى قم