معاونت پژوهش پایگاه اطلاع رسانی دفتر معظم له
عید در لغت از ماده عود به معنى بازگشت است و لذا به روزهایى که مشکلاتى از قوم و جمعیتى بر طرف مى شود و بازگشت به پیروزى ها و راحتى هاى نخستین مى کند عید گفته مى شود.
و در اعیاد اسلامى به مناسبت این که در پرتو اطاعت یک ماه مبارک رمضان و یا انجام فریضه بزرگ حج صفا و پاکى فطرى نخستین به روح و جان باز مى گردد و الودگى ها که بر خلاف فطرت است از میان مى رود عید گفته شده است.
از آیات قران به خوبى استفاده مى شود قران مجید در ماه مبارک رمضان نازل شده است شهر رمضان الذی انزل فیه القران و ظاهر این تعبیر آن است که تمام قرآن در این ماه نازل گردید.
در نخستین ایه سوره قدر مى افزاید ما ان را در شب قدر نازل کردیم انا انزلناه فی لیله القدر.
گر چه در این ایه صریحا نام قران ذکر نشده ولى مسلم است که ضمیر انا انزلناه به قران باز مى گردد و ابهام ظاهرى ان براى بیان عظمت و اهمیت ان است.
معاونت پژوهش پایگاه اطلاع رسانی دفتر معظم له
خداى متعال می فرماید: (اى کسانى که ایمان آورده اید! روزه بر شما نوشته شده است همان گونه که بر امت هاى قبل از شما نوشته شده بود)؛ «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَیْكُمُ الصِّیَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَی الَّذِینَ مِن قَبْلِكُمْ». و بلافاصله فلسفه این عبادت انسان ساز و تربیت افرین را در یک جمله کوتاه اما بسیار پرمحتوا چنین بیان مى کند: (تا پرهیزکار شوید)؛ « لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ». آرى روزه عامل موثرى است براى پرورش روح تقوا و پرهیزگارى در تمام زمینه ها و همه ابعاد.
مطابق نقل برخى از مورخان آن حضرت در سه شنبه یا پنج شنبه پنجم شعبان سال چهارم هجرى بدنیا آمده است. ولى مطابق برخى دیگر از نقل ها ولادت ایشان در سال سوم هجرى روز سوم شعبان بوده است. مرحوم علامه مجلسى پس از نقل این اختلافات معتقد است که مشهورتر آن است که ولادت آن حضرت سوم شعبان است.
معاونت پژوهش پایگاه اطلاع رسانی دفتر معظم له
ولادت على(ع) در کعبه حقیقتى روشن است که شیعه و سنّى بر اثبات آن اتّفاق دارند و گروهى از بزرگان شیعه و سنّى بر تواتر آن تصریح کرده اند، از جمله: حاکم در مستدرک نوشته: اخبار متواتر وجود دارد بر این که فاطمه بنت اسد، علی(ع) را درون کعبه به دنیا آورد. کنجى شافعى آورده که: امیر المؤمنین على(ع) در شب جمعه، 13 رجب سال 30 عام الفیل در کعبه به دنیا آمد و غیر او کسی در کعبه به دنیا نیامده، و این به خاطر بزرگداشت آن حضرت و إکرام اوست. بسیاری از شاعران نیز این ماجرا را به نظم در آورده اند.
معاونت پژوهش پایگاه اطلاع رسانی دفتر معظم له
این ویژه نامه شامل شناخت حضرت زهرا(س) و معرفت به مقام و منزلت ایشان و شناخت جایگاهشان در نزد علمای اهل سنت و چگونگی شهادت حضرت و کیفیت مصائبی که بر ایشان وارد آمد و بلاخره معرفی خدمات حضرت در جامعه مسلمانان مخصوصا قشر زنان جامعه می باشد.
در مورد سالروز شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها دو روایت است یکی اینکه ایشان 75 روز بعد از رحلت پیغمبر اکرم ص به شهادت رسیدند که می شود 13 جمادی الاول و دیگری اینکه 95 روز بعد از رحلت پیغمبر به شهادت رسیدند که می شود 3 جمادی الثانی و طول این 20 روز را ایام فاطمیه نامیده اند.
معاونت پژوهش پایگاه اطلاع رسانی دفتر معظم له
ماه محرم ماه غم و اندوه اهل بیت(علیهم السلام) و شیعیان آنهاست و ماه شهادت و یادآورى دلاورى ها و شجاعت ها و ایثارهاى سیدالشهدا و یاران باوفاى او در کربلاست؛ در حدیثى از امام على بن موسى الرضا(علیهما السلام) آمده است که فرمود: «هنگامى که ماه محرم فرا مى رسید کسى پدرم را خندان نمى دید و همواره محزون و غمگین بودتا روز دهم یعنى روز عاشورا؛ آن روز، روز مصیبت و حزن و اندوه و گریه پدرم بود و مى فرمود امروز روزى است که حسین(علیه السلام) شهید شده است».
معاونت پژوهش پایگاه اطلاع رسانی دفتر معظم له
سرزمین غدیر خم سرزمینى است میان مکه و مدینه در نزدیکى جحفه که در حدود 200 کیلومترى مکه واقع شده و چهارراهى است که حجاج سرزمین هاى مختلف مى توانستند در آنجا از هم جدا شوند؛ راهى به سوى مدینه مى رود در جهت شمال و راهى به سوى عراق مى رود در جهت شرق و راهى به سوى مصر مى رود در طرف غرب و و راهى به سوى یمن در جهت جنوب...
معاونت پژوهش پایگاه اطلاع رسانی دفتر معظم له
ابن صباغ مالکى مى گوید على بن موسى الرضا(علیه السلام) در مدینه به سال 148 ه.ق متولد شد. و برخى نیز سال 153 ذکر کرده اند... و القابش صابر، زکى، ولى، و مشهورترین آن «رضا» است. ایشان در قامت معتدل بود و ...
حضرت معصومه علیها السلام دختر امام کاظم علیه السلام دارای جایگاه معنوی و علمی بسیار بالایی می باشد. در عظمت ایشان همین بس که در قیامت شیعیان را شفاعت می کنند. ایشان به دلیل فشاری که بر اطرافیان امام کاظم(علیه السلام) وجود داشت ازدواج نکرد و در سال 201 ه.ق به قصد دیدار برادر به سوى خراسان حرکت کرد. اما وقتی به ساوه رسید بیمار شد و پس از عزیمت به قم از دنیا رفت. بر اساس روایات زیارت قبر ایشان دارای ثواب فراوانی می باشد. وجود قبر ایشان در قم برکات فراوانی برای این شهر داشته است که از جمله آنها شکل گیری حوزه علمیه قم می باشد.
ابن خلکان مى گوید: «الامام جعفر بن محمد الصادق هو الامام السادس من ائمه اهل البیت الطاهر(رضی الله عنه) و لقب بالصادق لصدقه فی مقاله و فضله اشهر من ان یذکر. ولد عام 80 و توفى عام 148 و دفن فی البقیع جنب قبر ابیه محمد الباقر وجده على زین العابدین و عم جده الحسن بن على(رضی الله عنه) فلله دره من قبر ما اکرمه و اشرفه».
حضرت على بن الحسین(علیه السلام) (على اکبر) اولین فرد از بنى هاشم بود که آماده نبرد شد. او زیباترین و خوشخوترین مردم بود. سنّ شریف آن حضرت را در هنگام شهادت 19 سال یا 18 سال و به روایتى 25 سال نوشته اند. او اوّلین شهید از آل ابى طالب است که روز عاشورانزد پدر گرامى اش آمد و اذن میدان طلبید. امام(علیه السلام) بى درنگ به او اجازه فرمود و در همان حال ناامید از حیات او، به قامت رعنایش نگریست و باران اشک از دیدگانش فرو ریخت.
نام او موسى لقبش کاظم مادرش بانویى با فضیلت بنام حمیده و پدرش پیشواى ششم حضرت صادق علیه السلام است.
او در سال 128 هجرى در سرزمین ابوا یکى از روستاهاى اطراف مدینه چشم به جهان گشود و در سال 183 یا 186 به شهادت رسید. از سال 148 که امام صادقعلیه السلام به شهادت رسید دوران امامت حضرت کاظم علیه السلام اغاز گردید.
امام هادى(ع) با آنكه در سامرّاء تحت كنترل و مراقبت قرار داشت، اما با وجود همه رنج ها و محدوديت ها هرگز به كمترين سازشى با ستمگران تن نداد. بديهى است كه شخصيت الهى و موقعيت اجتماعى امام و نيز مبارزه منفى و عدم همكارى او با خلفا، براى طاغوت هاى زمان هراس آور و غير قابل تحمل بود، و پيوسته از اين موضوع رنج مى بردند. سرانجام تنها راه را خاموش كردن نور خدا پنداشتند و در صدد قتل امام برآمدند و بدين ترتيب ایشان نيز مانند امامان پيشين با مرگ طبيعى از دنيا نرفت، بلكه در زمان «معتزّ» و به دستور او مسموم گرديد و در رجب سال 254 هجرى به شهادت رسيد و در سامرّاء، در خانه خويش به خاك سپرده شد.
حضرت زینب(س) یکی از بافضيلت ترينِ زنان جهان، دارای جلالت شأن، منزلت والا، قوّت استدلال، برترى عقل، استوارى قلب، فصاحت زبان و بلاغت بيان، بانویی شجاع و با شهامت و سخنور و مفسر بود. حیات آن حضرت با صبر و شکیبایی و مقاومت در برابر مصائب فراوان همراه بود. منزلت و جايگاه ایشان در خاندان پیامبر(ص) بسیار رفیع است. بعد از حادثه غم بار عاشورا سرپرستی کاروان اسرا را بر عهده گرفت و خطبه های با صلابت و کوبنده او در مجلس ابن زیاد و یزید، گویای فصاحت و بلاغت و علم دانش آن بزرگوار است.
پیروزى پیامبر اسلام(ص)، هر چند با تائید و امداد الهى بود، ولى عوامل زیادى از نظر ظاهر داشت، که یکى از مهم ترین آن ها جاذبه اخلاقى پیامبر(ص) بود. آن چنان صفات عالى انسانى و مکارم اخلاق در او جمع بود، که دشمنان سرسخت را تحت تأثیر قرار مى داد و به تسلیم وادار مى کرد، و دوستان را سخت مجذوب مى ساخت. درباره حسن خلق پیامبر(ص) و عفو، گذشت، عطوفت، مهربانى، ایثار، فداکارى و تقواى آن حضرت(ص)، داستان هاى زیادى در کتب تفسیر و تواریخ آمده است.
اتفاق مورّخين شيعه بر اين است که امام رضا(ع) همانند سایر ائمه(ع) به شهادت رسيده و بسیاری از اهل سنت نيز اين مطلب را قبول دارند. از آن جمله: ابن حجر، ابن صباغ مالکى، مسعودى، قلقشندى، قندوزى حنفى، احمد شبلى، حاکم نيشابورى، ابوزکریا موصلى، ابوالفرج اصفهانى، ابن طباطبا، شبلنجى، ابن حبّان و سمعانى و ابن ماجه قزوینى و بسیاری دیگر از ایشان.
امام سجاد(ع) مورد مدح و ستايش معاصرينش بوده، از جمله عبدالله بن عباس با جلالت شأن و سنّ بالا ايشان را تجليل مى نمود، زهرى مي گويد: «من از بنى هاشم کسى را مثل على بن الحسين(ع) نديدم و کسى را فقيه تر از او نيافتم و در مدینه افضل از او درک نکردم و ایشان برتر اهل زمان خود بود». سعيد بن مسيّب مي گويد: «من کسى را افضل از على بن الحسین(ع) ندیدم هم چنین زید بن اسلم میگوید: «من در بین مسلمین با کسى مثل او مجالست ننمودم».
حضرت امام محمد تقي(ع) نهمین پیشوای شیعیان، فرزند امام رضا(ع)، در سال 195 هجری از مادری به نام «سبیکه» يا «خيزران» متولد شدند و پس از 25 سال، در آخر ذی قعده سال 220 هجری به شهادت رسيدند. مشهورترین لقب امام نهم، «جواد» و کنیه اش «ابو جعفر» است. امام محمد تقي(ع) پس از شهادت پدر بزرگوارش در سال 203 هجري تا سال 220 هجري امامت شیعیان را بر عهده گرفتند.
مبانی شرعی انقلاب اسلامی ایران عبارتند از: 1- «توحید در حاکمیت»: احکام حکومتی باید مبتنی بر اسلام باشد؛ انقلاب اسلامی در واکنش به سکولارسازی قوانین توسط دولت پهلوی به وجود آمد. 2- «قاعده نفی سلطه کفار بر مسلمین»: رژیم قبلی بواسطه فرمانبرداری از بیگانه و تصویب لایحه کاپیتالاسیون مشروع نبود. 3- عدالت طلبی و ظلم ستیزی: جامعه ایران مورد ستم خاندان پهلوی قرار داشت. 4- امر به معروف و نهی از منکر: قبل از انقلاب منکرات اجتماعی به صورت یک بحران اجتماعی درآمده بود و رژیم سابق در گسترش آن نقش داشت.
در مجلس یزید هنگامى که چشم زینب کبرى(علیها السلام) به سر خونین برادرش امام حسین(علیه السلام) افتاد با صداى محزونى که دل ها را به وحشت مى انداخت فریاد زد یا حسیناه! یا حبیب رسول الله! یابن مکه و منى یابن فاطمه الزهراء سیده النساء یابن بنت المصطفى اى حسین اى محبوب رسول خدا اى پسر مکه و منا اى پسر فاطمه زهرا بانوى همه زنان جهان اى پسر دختر محمد مصطفى...
امام ابوالحسن على النقى الهادى(ع) پیشواى دهم شیعیان در نیمه ذیحجه سال 212 هجرى در اطراف مدینه در محلى به نام «صریا» به دنیا آمد. پدرش امام جواد(ع) و مادرش بانوى گرامى «سمانه» است که کنیزى با فضیلت و با تقوا بود...
نهم ذیحجه را روز «عَرَفه» می نامند. این روز از روزهای مهم برای مسلمانان و از جمله شیعیان است و اگرچه «عید» نامیده نشده اما همچون عید بزرگ شمرده شده است. از سوی دیگر از آنجا که امام حسین(ع) حرکت خود را بسوی کربلا پس از مراسم حج آغاز کرد برای شیعیان از اهمیت بسزایی برخوردار است و لذا زیارت ایشان در این روز بسیار توصیه شده است. دعای امام حسین(ع) در روز عرفه از مهم‌ترین اعمال این روز است که پس از نماز ظهر و عصر خوانده می‌شود. این دعا راه خداشناسى و توبه را به هر خداجویى مى آموزد، و روح را به بالاترین اوج معرفت مى رساند؛ و می توان گفت یک دوره کامل عرفان اسلامى است.
ابن صباغ مالکى مى گوید: «امام باقر(ع) وصیت نمود تا در لباسى که در آن نماز به جاى مى آورده کفن شود. از فرزندش جعفر صادق(ع) روایت شده که فرمود من نزد پدرم بودم در آن روزى که از دنیا رحلت نمود؛ حضرت به امورى از جمله غسل و تکفین و تدفین وصیت نمود. آن حضرت را در زمان ابراهیم بن ولید بن عبدالملک سم دادند و قبر ایشان در بقیع است ...».
مامون در سال 218 هجرى درگذشت و پس از او برادرش «معتصم» جاى او را گرفت. او در سال 220 هجرى امام را از مدینه به بغداد آورد تا از نزدیک مراقب او باشد. علم و فضل و تقوای امام موجب حسادت و کینه ورزی قاضى بغداد «ابن ابى دُواد» و دیگران شد؛ لذا نزد معتصم رفته و او را به قتل امام تحریک و تشویق نمودند. معتصم که مایه ابراز هر نوع دشمنى با امام را در نهاد خود داشت، از سخنان «ابن ابى دواد» بیشتر تحریک شد و در صدد قتل امام برآمد و سرانجام منظور پلید خود را عملى ساخت و امام را توسط منشى یکى از وزرایش مسموم و شهید نمود. امام هنگام شهادت بیش از بیست و پنج سال و چند ماه نداشت.
پیشواى دوم جهان تشیع که نخستین میوه پیوند فرخنده على(علیه السلام) با دختر گرامى پیامبر اسلام(صلی الله علیه واله) بود در نیمه ماه رمضان سال سوم هجرت در شهر مدینه دیده به جهان گشود...
تولد، معرفی و مختصری از زندگی حضرت صاحب الزمان عج الله تعالی فرجه الشریف.
منابع اسلامی و مهدی موعود.
مهدی آخر الزمان از دیدگاه اهل سنت.
فلسفه غیبت.
