درباره تاریخ بعث رسول خداص میان شیعه و اهل سنت اختلاف است و مشهور میان علماء ودانشمندان شیعه ان است که بعثت ان حضرت در بیست وهفتم ماه رجب سال چهلم عام الفیل بوده و این مورد اتفاق همه علمای شیعه است.
حضرت باقرع در سال 57 هجرى در شهر مدینه چشم به جهان گشود. او هنگام وفات پدر خود امام زین العابدینع که در سال 94 رخ داد سى و نه سال داشت. نام او محمد و کنیه اش ابوجعفر است و باقر و باقر العلوم لقب او مى باشد.
طلحه و زبیر در مکّه، عایشه را که از بیعت مردم با حضرت علی(ع) ناراضى بود با خویش همراه کردند و به عنوان هوادارى از خون عثمان به سمت بصره حرکت نمودند و با نیرنگ بصره را تصرف کرده و با گمراه ساختن مردم بصره براى خود بیعت گرفتند. امیرمؤمنان(ع)، با لشکرى به سوى بصره حرکت کرد. این جنگ تنها چهار ساعت طول کشید و طلحه و زبیر هر دو به قتل رسیدند و على(ع) عایشه را به خاطر پیامبر(ص) محترمانه به مدینه فرستاد. در این جنگ به گفته بعضى ده هزار نفر و به روایتى هفده هزار نفر از طرفین کشته شدند.
«مسیح» در لغت یعنی کسی که با روغن مسح شده باشد، و اصطلاحاً به آن «منجی» دلالت می کند که انبیای بنی اسرائیل وعده داده بودند برای نجات قوم یهود می آید. در عهد عتیق، واژه مسیح، به معنای «مبارک»، لفظ عامی است که بر اشخاص مختلف، از جمله کوروش اطلاق شده است. اطلاق مسیح بر عیسی (ع)، ممکن است از این نظر باشد که او با کشیدن دست بر بیماران غیر قابل علاج، آنها را شفا می داد، چون این افتخار از آغاز برای او پیش بینی شده بود، خداوند نام او را قبل از تولد مسیح گذاشت.
امام عسکرى(ع) یازدهمین پیشواى شیعیان در سال 232 ه.ق چشم به جهان گشود. پدرش امام دهم حضرت هادى(ع) و مادرش بانوى پارسا و شایسته «حدیثه» است که برخى از او به نام «سوسن» یاد کرده اند. این بانوى گرامى از زنان نیکو کار و داراى بینش اسلامى بود و در فضیلت او همین بس که پس از شهادت امام حسن عسکرى(ع) پناهگاه و نقطه اتکاى شیعیان در آن مقطع زمانى بسیار بحرانى و پر اضطراب بود.
هرگز صلح در برنامه امام حسن نبود. حتی با اطلاع از سستی در امر جهاد، هنگامی که خبر حرکت لشکر معاویه به اطلاع آن حضرت رسید، ایشان با ایراد خطبه ای در مسجد کوفه، همگان را به جهاد فراخواند، ولی پس از ده روز اقامت در نزدیکی کوفه، فقط 4هزار نفر از کوفیان به لشکر امام پیوستند. خستگى مردم عراق پس از جنگ جمل و صفین و نهروان از یک طرف، وجود عناصر متضاد در سپاه امام از طرف دیگر و خیانت فرماندهان او از طرف سوم سبب شد که صلح بر امام تحمیل شود؛ لذا صلح حضرت نشانه حسن روابط با معاویه و پیروان او نبوده است.
امام صادق(ع) در سال 80 يا 83 هجری از مادری به نام «فروه» متولد شد. ایشان تکیه گاه اصلی فکری و عقیدتی شیعه بوده و بخش گسترده ای از احادیث و علوم اهل بیت(ع) توسط این امام گسترش یافته است. از سویی امام صادق(ع) حد فاصل فرقه هایی قرار گرفته بود که در شیعه به وجود آمده بود، لذا وظیفه حفظ و صیانت شیعه را برعهده داشت. امام(ع) با وجود آن كه پدرشان، در مدینه زندگی می کرد؛ اما از آنجا که بیشتر شیعیان آن حضرت در عراق بودند، مدتی در عراق به سر برده است. در زمان امام صادق(ع) بود که امویان سقوط کرده و حکومت به دست بنی عباس افتاد.
معتمد عباسى كه همواره از محبوبيت و نفوذ معنوى امام در جامعه نگران بود، چون ديد توجه مردم به امام روز به روز بيشتر مى شود و زندان و اختناق و مراقبت تأثير معكوس دارد، سرانجام به همان شيوه مزورانه ديرينه متوسل شد و امام را پنهانى مسموم ساخته و به شهادت رساند.
نام او «موسى» لقبش «کاظم» مادرش بانویى با فضیلت بنام «حمیده» و پدرش پیشواى ششم حضرت «صادق(علیه السلام)» است. او در سال 128 هجرى در سرزمین «ابوا» یکى از روستاهاى اطراف مدینه چشم به جهان گشود و از سال 148 که امام صادق(علیه السلام) به شهادت رسید دوران امامت ایشان آغاز گردید.
هنگامی که پیامبر(ص) مطلع شد که علی(ع) می خواهد فاطمه(س) را به منزل خود ببرد، با این خواسته موافقت کرد و از علی(ع) خواست مقدمات کار را در عرض یکی دو روز به سرانجام برساند. حضرت رسول(ص) در مراسمی ساده و سرشار از معنویت، غذایی ساده آماده ساخت و علی(ع) همه را به ولیمه دعوت نمود و به برکت الهی همه از آن غذای کم و ساده بهره مند شدند. سرانجام نیز دست فاطمه(س) را در دست علی(ع) گذاشت و با دعا، آن ها را بدرقه کرد.
عید نوروز جنبه های مثبت و منفی متعددی دارد. جنبه های مثبت ان نظافت صله رحم کمک به اقشار ضعیف و کم درامد و مانند ان است و جنبه های منفی ان مراسم خرافی چهارشنبه سوری سیزده بدر تشریفات کمرشکن چشم و هم چشمی مسافرت های گناه الود شکستن مرز محرمیت ها و امثال ان می باشد. حال اگر به جنبه های مثبت ان پرداخته شود و از جنبه های منفی ان اجتناب شود طبق روایت حضرت علی علیه السلام که فرمدند کل یوم لا یعصى الله فیه فهو یوم عید عید نوروز طبیعی عید تشریعی هم می شود و اگر خدای نکرده بر عکس شود از منظر حضرت علی علیه السلام چنین روزی عید نخواهد بود.
استکبار در قران به عنوان یک صفت ویژه برای کفار به کار رفته و منظور سر باز زدن از قبول حق و برتری جویی بر سایر مردمان می باشد.
«جهاد» قانون حیات و زندگى است و هر موجود زنده اى، تا زمانى به زندگى خود ادامه مى دهد که مشغول جهاد است و آن روز که جهاد را رها کند، مرگ او آغاز مى شود. جهاد، رمز حیات و ضامن سعادت و سبب پیروزى و موفقیّت و عامل سربلندى و عزت است.
خداوند سبحان در قرآن کریم براى خودش در آیه: «اَلله ولیّ الّذین آمنوا» و برای پیامبر(ص) در آیه: « النّبیّ أَولى بالمؤمنین من أَنفسهم» و برای حضرت علی(ع) در آیه: «إنّما ولیّکم الله ورسوله والّذین آمنوا الّذین یقیمون الصّلاة ویؤتون الزّکاة وهم راکعون» و برای اهل بیت(ع) در آیه: «أَطیعوا الله وأَطیعوا الرّسول وأُولی الاَْمْرِ مِنْکُمْ»، حقّ ولایت قرار داده است.
قرآن نعمت امنيت را بر هر موهبتی مقدم مى دارد؛ از این رو هنگامى که حضرت ابراهیم(ع) وارد سرزمین خشک و بى آب و علف مکه شد و خانه کعبه را بنا کرد، اولین چیزى که براى ساکنان آن سرزمین از خداوند تقاضا کرد امنیت بود. حتی در اسلام نوعى امنيت پيش بينى شده كه در هيچ قانونى از قوانين دنيا وجود ندارد و آن امنيت حيثيت و آبروى افراد است. به تعبیر گویاتر، اسلام اجازه نمى دهد هیچ مسلمانى نسبت به دیگران سوء ظن داشته باشد، و اين امنيتى است در بالاترين سطح كه جز در يك جامعه مؤمن امكان پذير نيست.
اعزام دومین گروه طلاب از حوزه علمیه امام کاظم (علیه السلام) به مناطق سیل زده / تجلیل از حضور جهادی طلاب و عموم مذهبي ها در مناطق سیل زده / تأكيد بر انجام برنامه هاي زمين مانده / بیانیه معظم له دربارۀ مشکلات مهم سیل اهواز / مصائب و بلایا» ابزاری برای امتحان الهی / پیام معظم له به مناسبت سیل ویرانگر شیراز / فلسفه نزول آفات و بلاها؟ / تأکید معظم له در مورد کمک رسانی به سیل زدگان / «انسان» عامل ايجاد مصائب و بلاها / بیانیه معظم له درباره سیل گلستان / برخورد با مصائب و بلایا، از نگاه قرآن / سیل اخیر کشور باید یک درس عبرتی برای مسؤولان باشد / راه موفقیّت در امتحانات الهى؟ / ستادهای مردمی کمک به سیل زدگان در سراسر کشور تشکیل شود / خير بودن بسياری از «شرور» / الزامات مدیریت بحران سیل از منظر معظم له / جمع بین «عدمی بودن شرور» با «انتساب آن به خدا»
امام حسین(ع) پس از شهادت مسلم، اشک از دیدگان شان جارى شد و فرمودند: «خداوند مسلم را رحمت کند، او به سوى رَوْح و ریحان و بهشت و رضوان خداوند رهسپار شد، بدانید او به تکلیف خویش عمل کرد و هنوز تکلیف ما باقى مانده است». سپس اشعاری را قرائت کردند که مضمون شان درباره برتری بهشت در مقایسه با دنیا و برتری شهادت بر مرگ بود. طبق نقل دیگری امام(ع) به دختر مسلم فرمودند: «دخترم! من به جاى پدرت و دخترانم به جاى خواهران تو هستند!» و بعد از آن بیعت خود را از همراهان شان برداشتند و به آنها اجازه دادند که بروند.
قرآن کریم در آیات فراوانی به مسأله «ارتداد» اشاره کرده و به مرتدّ وعده عذاب دردناک و خواری در دنیا و آخرت را داده است. همانند این آیات که می فرماید: «ولی کسی که از آیینش برگردد، و در حال کفر بمیرد، تمام اعمال نیک[گذشته] او در دنیا و آخرت، بر باد می رود، و آنان اهل دوزخند و همیشه در آن خواهند بود». همچنین می فرماید: «و کسی که انکار کند آنچه را که باید به آن ایمان بیاورد، اعمال او تباه می گردد، و در سرای دیگر، از زیانکاران خواهد بود». و ... .
از جمله مسائلی كه دوست و دشمن درباره پيامبر(ص) پذيرفته اند، مديريت بي نظير ايشان است. دليل آن هم پيروزى سريع ايشان بر انبوه دشمنان در كوتاه ترين مدت و با كمترين ضايعات است. قرآن مجيد در مورد شخص پيامبر(ص) پنج صفت مديريتي بيان كرده، مي فرمايد: «از سوى خدا پيامبرى به سراغ شما آمد كه از خود شماست و دردها و نیازهای شما را درک می کند، او دلسوزتان بوده و ناراحتيهاى شما بر او ناگوار است و براى هدايت و نجات شما سخت كوشا است و نسبت به مؤمنان [حتى خطاكاران] رحيم و مهربان است و به دنبال حل مشکلاتشان است».
با بررسی آیات و روایات پی می بریم که اسلام نسبت به اقتصاد اهمیت خاصّی قائل است. این موضوع در ضمن چند عنوان قابل بررسی است: 1- قرآن مال را ودیعه الهی معرفی می کند که از جانب خداوند در اختیار بشر قرار گرفته است. 2- اسلام به کار و کوشش توصیه می کند؛ زیرا هیچ جهاد نظامی بدون پشتوانه اقتصادی کامل نیست. از این رو معصومین(ع) کارگران را بسیار تحسین کرده اند. 3- پیامبر و ائمه(ع) پیشگامان کار و کوشش بوده و تلاش می کردند از دست رنج خود استفاده کرده و زندگی نمایند. 4- اسلام با تنبلی و بیکاری مبارزه می کند.
علت واقعی «حجاب» را باید در تدبیری غریزی جستجو کرد که خداوند در وجود زنان قرار داده است. در واقع ریشه اخلاق جنسی زن؛ از قبیل حیا، عفاف و پوشش خود از مرد، و... ، تدابیری است که خود زن با یک نوع الهام و برای حفظ موقعیتش در برابر مرد به کار برده است. اما حجاب در اسلام از یک مسئله اساسی تری سرچشه می گیرد؛ آری اسلام می خواهد انواع لذت های جنسی و تمتعات مرد از زن را فقط در محیط خانوادگی و در چهارچوب قانون ازدواج محدود نموده و اجتماع منحصراً برای کار و فعالیت باشد.
مردم ساوه در آن عصر از دشمنان سرسخت خاندان نبوت بودند، از این رو وقتی كه موكب حضرت معصومه(س) و همراهانش به ساوه رسید، به آن حمله كردند و جنگ سختی درگرفت، برادران و برادرزادگان حضرت دراین جنگ به شهادت رسیدند و ایشان همچون عمه اش زینب(س) وقتی كه بدن های پاره پاره آنها را كه 23 تن بودند دید، به شدت غمگین گشته و بر اثر آن بیمار شد و سپس روانه قم گردید، و در قم بیماری او ادامه یافت و پس از 16 یا 17 روز رحلت كرد.
حفظ وحدت از نظر اسلام اهميت زيادى دارد؛ قرآن در آيه 103 سوره آل عمران فرموده: «همگى به ريسمان خدا چنگ بزنيد و پراکنده نشويد». همچنین در آيه 65 سوره انعام، اختلاف افکنان را تهدید کرده و مى فرماید: «كسانى كه آيين خود را پراكنده ساختند و به دسته هاى گوناگون [و مذاهب مختلف] تقسيم شدند ... سر و كار آنها تنها با خدا است». حتی در آیات 31 و 32 سوره روم، اختلاف و پراكندگى را يكى از علائم «شرك» شمرده و مى گويد: «و از مشركان نباشيد از كسانى كه دين خود را پراكنده ساختند و به دسته ها و گروهها تقسيم شدند».
انسان مانند يك ماشين آهنی نیست که بشود از آن هر طوری شد کار کشید؛ بلکه دارای جسم، و روح و روانی است که گاه خسته شده و نیازمند تفریح سالم می باشد. تجربه نشان داده، کار یکنواخت و بدون استراحت، باعث کاهش راندمان کاری می شود. اما اگر انسان، زمانی را صرف استراحت نماید، کمیت و کیفیت کارش افزایش خواهد یافت. امام علی(ع) در حدیثی می فرماید: «زندگى فرد باایمان در سه قسم خلاصه مى شود، قسمتى به معنویات و مناجات با پروردگارش، قسمتى به فکر تامین معاش است، و قسمتى را به لذات حلال و مشروع اختصاص می دهد».
واژه «عید» در لغت از ماده «عود» به معنى بازگشت است؛ و لذا به روزهائى که مشکلاتى از قوم و جمعیتى بر طرف مى شود و بازگشت به پیروزى ها و راحتى هاى نخستین مى کند «عید» گفته مى شود؛ اما در مورد «عید قربان» به مناسبت این که در پرتو اطاعت و بندگی و انجام فریضه بزرگ حج، صفا و پاکى فطرى نخستین به روح و جان حاجی باز مى گردد و آلودگى ها که بر خلاف فطرت است از میان مى رود به این روز «عید» گفته شده است.
امام علی(ع) در خطبه 197 نهج البلاغه می فرماید: رسول خدا(ص) در حالى که سرش بر سینه ام قرار داشت، قبض روح شد، نفْس او در دستم روان گشت. سپس آن را به چهره کشیدم. من عهده دار غسل او بودم، در حالى که فرشتگان مرا یارى مى کردند و در و دیوار و صحن خانه، به ضجّه درآمده بودند. گروهى از فرشتگان به زمین مى آمدند و گروهى به آسمان مى رفتند و گوش من از صداى آنان که آهسته بر آن حضرت نماز مى خواندند، خالى نمى شد! تا زمانى که او را در قبر به خاک سپردیم. بنابر اخبار صحیحه آخرین تدبیر ایشان درخواست دوات و کاغد برای املای وصیت مکتوب در مسئله خلافت جهت جلوگیرى از انحراف امت بود که با کارشکنی برخی از صحابه انجام نشد.
از منظر تاریخ نگاران کوچکترین تردیدی وجود ندارد که معاویه با ترتیب دادن توطئه ای، امام حسن(ع) را به دست همسرش جعده، دختر اشعث بن قیس به شهادت رساند. همچنین «ام بکر» دختر «مسور» گوید: «بارها به امام سم خورانده شد. هر بار از آن رهایی می یافت تا آن که مرتبه آخر، سم به قدری شدید بود که پاره های جگر امام از گلویشان خارج می شد». پس از شهادت امام، طبق وصیت آن حضرت خواستند او را در کنار قبر رسول خدا(ص) دفن کنند؛ اما «عایشه» با استناد به این که «بَیْتِی لَا آذَنُ فِیهِ»، مانع از این کار شد.
حج یکى از ارکان مهم اسلام و از بزرگترین فرایض دینى است. قران مجید در یک عبارت کوتاه و پرمعنى مى فرماید و لله على الناس حج البیت من استطاع الیه سبیلا; براى خدا بر مردم است که حج خانه او کنند انها که توانایى رفتن به سوى او دارند و در ذیل همین ایه مى فرماید و من کفر فان الله غنى عن العالمین; و هر کس کفر ورزد و حج را ترک کند به خود زیان رسانده خداوند از همه جهانیان بى نیاز است.
