در حدیثى از امام زین العابدین(علیه السلام) مى خوانیم که به فرزندش فرمود: هرگاه مصیبتى به یکى از شما برسد، یا مشکلى پیش آید، وضوى کامل بگیرد و دو رکعت یا چهار رکعت (به دو سلام) نماز بگذارد و در پایان نماز بگوید:

یا مَوْضِعَ کُلِّ شَکْوى، وَ یا سامِعَ کُلِّ نَجْوى، وَ یا شاهِدَ کُلِّ مَلاَ،

اى موضع هر شکایت و اى شنواى هر راز و اى حاضر هر انجمن

وَعالِمَ کُلِّ خَفِیَّة، وَ یا دافِعَ ما یَشآءُ مِنْ بَلِیَّة، یا خَلیلَ اِبْراهیمَ، وَ یا نَجِىَّ

و داناى هر پنهان و اى جلوگیر هرچه بخواهد از بلاها اى خلیل ابراهیم و اى انتخاب کننده

مُوسى، وَ یا مُصْطَفِىَ مُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، اَدْعُوکَ دُعآءَ مَنِ

موسى و اى برگزیننده محمّد صلى الله علیه و آله بخوانمت خواندن کسى که

اشْتَدَّتْ فاقَتُهُ، وَ قَلَّتْ حیلَتُهُ، وَ ضَعُفَتْ قُوَّتُهُ، دُعآءَ الْغَریبِ الْغَریقِ،

به سختى نیازمند شده و چاره اش کم و نیرویش سست گشته خواندن دور از وطن غریق

اَلْمُضْطَرِّ الَّذى لایَجِدُ لِکَشْفِ ما هُوَ فیهِ اِلاَّ اَنْتَ، یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

درمانده اى که نیابد براى برطرف شدن گرفتاریش جز تو اى مهربانترین مهربانان.

هر کسى این دعا را بخواند، خداوند مشکل او را برطرف مى کند(1) (ان شاءاللّه).

1. کافى، جلد 2، صفحه 560، حدیث 15.