مى دانیم قسمت مهمى از معارف قرآن، و مسائل اعتقادى آن، بر محور مسائل مربوط به قیامت و رستاخیز دور مى زند; چرا که مهمترین تأثیر را در تربیت انسان و روند تکامل او دارد.
نام هائى که در قرآن براى این روز بزرگ انتخاب شده، نیز بسیار است و هر کدام بیانگر بعدى از ابعاد آن روز مى باشد، و به تنهائى مى تواند مسائل بسیارى را در این رابطه بازگو کند.
به گفته مرحوم «فیض کاشانى» در «محجة البیضاء» در زیر هر یک از این نام ها سرّى نهفته شده، و در هر توصیفى معناى مهمى بیان گشته، باید کوشید تا این معانى را درک کرد، و این اسرار را یافت.
او بیش از یک صد نام براى قیامت ذکر کرده که همه، یا اکثر آن را مى توان از قرآن مجید استفاده کرد. مانند «یوم الحسرة»، «یوم الندامة، «یوم المحاسبة»، «یوم المسالة»، «یوم الواقعة»، «یوم القارعة»، «یوم الراجفة»، «یوم الرادفة»، «یوم الطلاق»، «یوم الفراق»، «یوم الحساب»، «یوم التناد»، «یوم العذاب»، «یوم الفرار»، «یوم الحق»، «یوم الحکم»، «یوم الفصل»، «یوم الجمع»، «یوم الدین»، «یوم تبلى السرائر»، «یوم لا یغنى مولى عن مولى شیئا»، «یوم یفر المرء من اخی»، «یوم لا ینفع مال و لا بنون» و «یوم التغابن» و....(1)
ولى معروف ترین نام آن همان «یوم القیامة» است که هفتاد بار در قرآن مجید ذکر شده، و حکایت از قیام عمومى بندگان و رستاخیز عظیم انسان ها دارد و توجه به آن نیز، انسان را به قیام در این دنیا براى انجام وظیفه دعوت مى نماید.
به عقیده ما براى بیدار شدن از خواب غفلت و غرور، و مهار کردن نفس سرکش، و تعلیم و تربیت انسان، کافى است که در این نام ها بیندیشیم و وضع خود را در آن روز عظیم، روزى که همگى در پیشگاه خداوند بزرگ حاضر مى شویم، و پرده ها کنار مى رود و اسرار درون ظاهر مى شود، بهشت تزیین مى گردد و جهنم بر افروخته مى شود، و همگان در پاى میزان عدل الهى حاضر مى شویم در نظر بگیریم (خداوندا ما را در آن روز در پناه خودت جاى ده).

* * *

1 ـ «المحجة البیضاء»، جلد 8، صفحه 331. (با اختصار). و براى آگاهى بیشتر مى توانید به جلد پنجم «پیام قرآن» مراجعه فرمائید.