در این آیه، که آخرین آیه سوره «صف» مى باشد، باز تکیه و تأکید روى امر «جهاد» است، که محور اصلى سوره را تشکیل مى دهد، منتهى از طریقى دیگر این مسأله را تعقیب مى کند، و مطلبى مهم تر از عنوان بهشت و نعمت هاى بهشتى ارائه داده، مى فرماید: «اى کسانى که ایمان آورده اید! یاوران خدا باشید» (یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُونُوا أَنْصارَ اللّهِ).
آرى، یاوران خدا، خدائى که تمام قدرت ها از او سرچشمه مى گیرد، و به او بازمى گردد، خداوندى که قدرتش بى پایان و شکست ناپذیر است، و عجب این که: در اینجا بندگان را به یارى خود طلبیده است، و این افتخارى است بى مانند، هر چند معنى و مفهومش همان یارى پیامبر و آئین او است، ولى لطف و رحمت شگرفى در آن نهفته است.
پس از آن، به یک نمونه تاریخى اشاره مى کند، تا بدانند این راه، بدون رهرو نبوده و نیست، مى افزاید: «همان گونه که عیسى بن مریم به حواریین گفت: چه کسانى یاوران من به سوى خدا هستند»؟! (کَما قالَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ لِلْحَوارِیِّینَ مَنْ أَنْصارِی إِلَى اللّهِ).
و «حواریون (در پاسخ با نهایت افتخار) عرض کردند: ما یاوران خدا هستیم» (قالَ الْحَوارِیُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللّهِ).
و در همین مسیر، با دشمنان حق به مبارزه برخاستند، «گروهى از بنى اسرائیل ایمان آوردند (و به حواریین پیوستند) و گروهى کافر شدند» (فَآمَنَتْ طائِفَةٌ مِنْ بَنِی إِسْرائِیلَ وَ کَفَرَتْ طائِفَةٌ).
اینجا بود که، نصرت و یارى ما به کمک آنها شتافت «ما کسانى را که ایمان آورده بودند در برابر دشمنان تقویت کردیم، و سرانجام بر آنها غالب شدند» (فَأَیَّدْنَا الَّذِینَ آمَنُوا عَلى عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظاهِرِینَ).
شما نیز «حواریون» محمّد(صلى الله علیه وآله) هستید، و به این افتخار مفتخرید که، یاوران اللّه مى باشید، و همان گونه که «حواریون» بر دشمنان غلبه کردند، شما نیز پیروز خواهید شد، و سربلندى و افتخار در این جهان و جهان دیگر، از آن شما خواهد بود.
این موضوع منحصر به یاران و اصحاب رسول اللّه(صلى الله علیه وآله) نبوده، همیشه طرفداران حق که در یک درگیرى مستمر در برابر اهل باطل قرار دارند، از یاوران خدایند و سرانجام، پیروزى نصیب آنها خواهد بود.
رگ، رگ است، این آب شیرین و آب شور *** بر خلائق مى رود تا نفخ صور!

* * *