این سوره، در «مدینه» نازل شده و داراى 22 آیه است

محتواى سوره مجادله

این سوره، در «مدینه» نازل شده است، و طبق طبیعت سوره هاى «مدنى» بیشتر، از احکام فقهى، و نظام زندگى اجتماعى، و روابط با مسلمین و غیر مسلمین سخن مى گوید، و مجموع بحثهاى آن را مى توان در سه بخش خلاصه کرد:
1 ـ در بخش اول سخن از حکم «ظهار» مى گوید که در جاهلیت نوعى طلاق و جدائى دائمى محسوب مى شد، و اسلام آن را تعدیل کرد و در مسیر صحیح قرار داد.
2 ـ در بخش دیگرى یک سلسله دستورها درباره آداب مجالست از جمله منع از «نجوى» (سخنان در گوشى) و همچنین، جا دادن به کسانى که تازه وارد مجلس مى شوند، دارد.
3 ـ در آخرین بخش، بحث گویا و مشروح و کوبنده اى درباره منافقان، و آنها که ظاهراً دم از اسلام مى زدند، اما با دشمنان اسلام سر و سرّ داشتند، مطرح کرده، مسلمین راستین را از ورود در حزب شیاطین و منافقین بر حذر مى دارد و آنها را به رعایت «حبّ فى اللّه» و «بغض فى اللّه» و ملحق شدن به «حزب اللّه» دعوت مى کند.
نام گذارى سوره، به سوره «مجادله» به خاطر تعبیرى است که در آیه نخستین آن آمده است.

فضیلت تلاوت سوره مجادله

در فضیلت این سوره دو روایت از پیغمبر گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) و امام صادق(علیه السلام)نقل شده است:
در روایت نخست آمده است: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ الْمُجَادَلَةِ کُتِبَ مِنْ حِزْبِ اللَّهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ: «هر کس سوره مجادله را تلاوت کند (و در آن بیندیشد و به کار بندد) در قیامت در زمره حزب اللّه خواهد بود».(1)
و در حدیث دوم مى خوانیم: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ الْحَدِیدِ وَ الْمُجَادَلَةِ فِی صَلَاة فَرِیضَة أَدْمَنَهُمَا لَمْ یُعَذِّبْهُ اللَّهُ حَتّى یَمُوتُ أَبَداً وَ لَا یَرَى فِی نَفْسِهِ وَ لا فِی أَهْلِهِ سُوءاً أَبَداً وَ لاخَصَاصَةً فِی بَدَنِهِ: «هر کس سوره حدید و مجادله را در نمازهاى فریضه بخواند، و آن را ادامه دهد، خداوند هرگز او را در تمام طول زندگى عذاب نمى کند، و در خود و خانواده اش هرگز بدى نمى بیند، و نیز گرفتار فقر و بد حالى نمى شود».(2)
تناسب محتواى این سوره ها، با پاداشهاى فوق روشن است، و این خود نشان مى دهد که هدف از تلاوت، پیاده کردن محتواى آن در زندگى است نه تلاوتى خالى از اندیشه و عمل.

1 ـ «مستدرک»، جلد 4، صفحه 356.
2 ـ «وسائل الشیعه»، جلد 6، صفحه 647 ـ «بحار الانوار»، جلد 89، صفحه 307.