1إِذا وَقَعَتِ الْواقِعَةُ
2لَیْسَ لِوَقْعَتِها کاذِبَةٌ
3خافِضَةٌ رافِعَةٌ
4إِذا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجّاً
5وَ بُسَّتِ الْجِبالُ بَسّاً
6فَکانَتْ هَباءً مُنْبَثّاً
7وَ کُنْتُمْ أَزْواجاً ثَلاثَةً
8فَأَصْحابُ الْمَیْمَنَةِ ما أَصْحابُ الْمَیْمَنَةِ
9وَ أَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ ما أَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ
10وَ السّابِقُونَ السّابِقُونَ
11أُولئِکَ الْمُقَرَّبُونَ
12فِی جَنّاتِ النَّعِیمِ
13ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِینَ
14وَ قَلِیلٌ مِنَ الْآخِرِینَ
 
ترجمه:
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
1 ـ هنگامى که واقعه عظیم (قیامت) واقع شود.
2 ـ هیچ کس نمى تواند آن را انکار کند!
3 ـ (این واقعه) گروهى را پائین مى آورد و گروهى را بالا مى برد!
4 ـ در آن هنگام که زمین به شدت به لرزه در مى آید.
5 ـ و کوهها در هم کوبیده مى شود.
6 ـ و به صورت غبار پراکنده در مى آید.
7 ـ و شما سه گروه خواهید بود!
8 ـ (نخست) سعادتمندان و خجستگان (هستند); چه سعادتمندان و خجستگانى!
9 ـ گروه دیگر شقاوتمندان و شومانند، چه شقاوتمندان و شومانى!
10 ـ و (سومین گروه) پیشگامان پیشگامند!
11 ـ آنها مقرّبانند!
12 ـ در باغهاى پر نعمت بهشت (جاى دارند)!
13 ـ گروه زیادى (از آنها) از امتهاى نخستین اند.
14 ـ و اندکى از امت آخرین!