نظرى به چند روایت

SiteTitle
صفحه کاربران ویژه - خروج
ورود کاربران ورود کاربران

LoginToSite

SecurityWord:

PaymentConfirm

Username:

ForgetPassword

Password:

PaymentConfirm
LoginComment LoginComment2 LoginComment3 .
SortBy
 
تفسیر نمونه جلد 23
سرآغاز نعمتهاى الهى سوره الرحمن/ آیه 7- 13


در منابع اسلامى، ذیل آیات فوق، روایاتى نقل شده که از قبیل تفسیر کلى به مصداق روشن است، و هر کدام قسمتى از آیات را تبیین مى کند از جمله:
در حدیثى از «امام صادق»(علیه السلام) مى خوانیم که در تفسیر «عَلَّمَهُ الْبَیان» فرمود: البَیانُ الاِسْمُ الْاَعْظَمُ الَّذِی بِهِ عُلِمَ کُلُّ شَىْء: «بیان همان اسم اعظم است که به وسیله آن همه چیز دانسته مى شود».(1)
درباره اسم اعظم و تفسیر آن بحثى در جلد 7، صفحه 30 (ذیل آیه 180 سوره «اعراف») داشتیم.
در حدیث دیگرى از «امام على بن موسى الرضا»(علیهما السلام) آمده است: منظور از «الرَّحْمنُ عَلَّمَ الْقُرْآن» این است که، خداوند قرآن را به پیامبر(صلى الله علیه وآله) تعلیم فرمود، و منظور از «خَلَقَ الْاِنْسان» آفرینش امیر مؤمنان «على»(علیه السلام) و «عَلَّمَهُ الْبَیان» بیان تمام امورى است که مردم به آن نیازمندند.
روشن است، روایات فوق، عمومیت مفاهیم این آیات را محدود نمى کند، هر چند ما را به مصادیق روشن آن رهنمون مى گردد.

* * *

1 ـ تفسیر «مجمع البیان»، جلد 9، صفحه 197.
سرآغاز نعمتهاى الهى سوره الرحمن/ آیه 7- 13
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma