33کَذَّبَتْ قَوْمُ لُوط بِالنُّذُرِ
34إِنّا أَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ حاصِباً إِلاّ آلَ لُوط نَجَّیْناهُمْ بِسَحَر
35نِعْمَةً مِنْ عِنْدِنا کَذلِکَ نَجْزِی مَنْ شَکَرَ
36وَ لَقَدْ أَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنا فَتَمارَوْا بِالنُّذُرِ
37وَ لَقَدْ راوَدُوهُ عَنْ ضَیْفِهِ فَطَمَسْنا أَعْیُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذابِی وَ نُذُرِ
38وَ لَقَدْ صَبَّحَهُمْ بُکْرَةً عَذابٌ مُسْتَقِرٌّ
39فَذُوقُوا عَذابِی وَ نُذُرِ
40وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِر
 
ترجمه:
33 ـ قوم لوط انذارها را تکذیب کردند.
34 ـ ما بر آنها تندبادى که ریگها را به حرکت درمى آورد فرستادیم (و همه را هلاک کردیم)، جز خاندان لوط را که سحرگاهان نجاتشان دادیم!
35 ـ این نعمتى بود از ناحیه ما; این گونه هر کسى را که شکر کند پاداش مى دهیم!
36 ـ او آنها را از مجازات ما بیم داد، ولى آنها اصرار بر مجادله و القاى شک داشتند!
37 ـ آنها از لوط خواستند میهمانانش را در اختیارشان بگذارد; ولى ما چشمانشان را نابینا کردیم (و گفتیم:) بچشید عذاب و انذارهاى مرا!
38 ـ سرانجام صبحگاهان و در اول روز عذابى پایدار و ثابت به سراغشان آمد!
39 ـ (و گفتیم:) پس بچشید عذاب و انذارهاى مرا!
40 ـ ما قرآن را براى یادآورى آسان ساختیم; آیا کسى هست که متذکر شود؟!