43إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ
44طَعامُ الْأَثِیمِ
45کَالْمُهْلِ یَغْلِی فِى الْبُطُونِ
46کَغَلْىِ الْحَمِیمِ
47خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلى سَواءِ الْجَحِیمِ
48ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذابِ الْحَمِیمِ
49ذُقْ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزِیزُ الْکَرِیمُ
50إِنَّ هذا ما کُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ
ترجمه:
43 ـ مسلماً درخت زقوم
44 ـ غذاى گنهکاران است.
45 ـ همانند فلز گداخته در شکم ها مى جوشد.
46 ـ جوششى همچون آب سوزان!
47 ـ (آنگاه به مأموران دوزخ خطاب مى شود:) این کافر مجرم را بگیرید و به میان دوزخ پرتابش کنید.
48 ـ سپس بر سر او از عذاب جوشان بریزید.
49 ـ (به او گفته مى شود:) بچش که (به پندار خود) بسیار قدرتمند و محترم بودى!
50 ـ این همان چیزى است که پیوسته در آن تردید مى کردید!