86وَ لا یَمْلِکُ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ الشَّفاعَةَ إِلاّ مَنْ شَهِدَ بِالْحَقِّ وَ هُمْ یَعْلَمُونَ
87وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَهُمْ لَیَقُولُنَّ اللّهُ فَأَنّى یُؤْفَکُونَ
88وَ قِیلِهِ یا رَبِّ إِنَّ هؤُلاءِ قَوْمٌ لایُؤْمِنُونَ
89فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَ قُلْ سَلامٌ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ
ترجمه:
86 ـ کسانى را که غیر از او مى خوانند قادر بر شفاعت نیستند; مگر آنها که شهادت به حق داده اند و به خوبى آگاهند!
87 ـ و اگر از آنان بپرسى چه کسى آنان را آفریده؟ قطعاً مى گویند: خدا، پس چگونه از عبادت او منحرف مى شوند؟
88 ـ آنها چگونه از شکایت پیامبر که مى گوید: «پروردگارا! اینها قومى هستند که ایمان نمى آورند».
89 ـ پس (اکنون که چنین است) از آنان روى برگردان و بگو: «سلام بر شما»، اما به زودى خواهند دانست!