44وَ مَنْ یُضْلِلِ اللّهُ فَما لَهُ مِنْ وَلِىّ مِنْ بَعْدِهِ وَ تَرَى الظّالِمِینَ لَمّا رَأَوُا الْعَذابَ یَقُولُونَ هَلْ إِلى مَرَدّ مِنْ سَبِیل
45وَ تَراهُمْ یُعْرَضُونَ عَلَیْها خاشِعِینَ مِنَ الذُّلِّ یَنْظُرُونَ مِنْ طَرْف خَفِىّ وَ قالَ الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ الْخاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلِیهِمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ أَلا إِنَّ الظّالِمِینَ فِی عَذاب مُقِیم
46وَ ما کانَ لَهُمْ مِنْ أَوْلِیاءَ یَنْصُرُونَهُمْ مِنْ دُونِ اللّهِ وَ مَنْ یُضْلِلِ اللّهُ فَما لَهُ مِنْ سَبِیل
 
ترجمه:
44 ـ کسى را که خدا گمراه کند، ولىّ و یاورى بعد از او نخواهد داشت; و ظالمان را (روز قیامت) مى بینى هنگامى که عذاب الهى را مشاهده مى کنند مى گویند: «آیا راهى به سوى بازگشت (و جبران) وجود دارد»؟!
45 ـ و آنها را مى بینى که بر آتش عرضه مى شوند در حالى که از شدت مذلت خاشعند، و زیر چشمى (به آن) نگاه مى کنند; و کسانى که ایمان آورده اند مى گویند: «زیان کاران واقعى آنانند که خود و خانواده خویش را روز قیامت از دست داده اند; آگاه باشید که ظالمان (آن روز) در عذاب دائمند»!
46 ـ آنها جز خدا اولیاء و یاورانى ندارند که یاریشان کنند; و هر کس را خدا گمراه سازد; هیچ راه نجاتى براى او نیست!