6وَ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِیاءَ اللّهُ حَفِیظٌ عَلَیْهِمْ وَ ما أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَکِیل
7وَ کَذلِکَ أَوْحَیْنا إِلَیْکَ قُرْآناً عَرَبِیّاً لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرى وَ مَنْ حَوْلَها وَ تُنْذِرَ یَوْمَ الْجَمْعِ لارَیْبَ فِیهِ فَرِیقٌ فِى الْجَنَّةِ وَ فَرِیقٌ فِى السَّعِیرِ
8وَ لَوْ شاءَ اللّهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ لکِنْ یُدْخِلُ مَنْ یَشاءُ فِی رَحْمَتِهِ وَ الظّالِمُونَ ما لَهُمْ مِنْ وَلِىّ وَ لا نَصِیر
 
ترجمه:
6 ـ کسانى که غیر خدا را ولىّ خود انتخاب کردند، خداوند حساب همه اعمال آنها را نگه مى دارد; و تو مأمور نیستى که آنان را مجبور به قبول حق کنى!
7 ـ و این گونه قرآنى عربى =] فصیح و گویا[ را بر تو وحى کردیم، تا «امّ القرى» =]مکّه[و مردم پیرامون آن را انذار کنى و آنها را از روزى که همه خلائق در آن روز جمع مى شوند و شک و تردید در آن نیست بترسانى; گروهى در بهشتند و گروهى در آتش سوزان!
8 ـ و اگر خدا مى خواست همه آنها را امت واحدى قرار مى داد (و به زور هدایت مى کرد،); اما خداوند هر کس را بخواهد در رحمتش وارد مى کند، و براى ظالمان ولىّ و یاورى نیست.