77أَ وَ لَمْ یَرَ الْإِنْسانُ أَنّا خَلَقْناهُ مِنْ نُطْفَة فَإِذا هُوَ خَصِیمٌ مُبِینٌ
78وَ ضَرَبَ لَنا مَثَلاً وَ نَسِیَ خَلْقَهُ قالَ مَنْ یُحْیِ الْعِظامَ وَ هِیَ رَمِیمٌ
79قُلْ یُحْیِیهَا الَّذِی أَنْشَأَها أَوَّلَ مَرَّة وَ هُوَ بِکُلِّ خَلْق عَلِیمٌ ترجمه:
77 ـ آیا انسان نمى داند که ما او را از نطفه اى بى ارزش آفریدیم؟! و او (چنان صاحب قدرت و شعور شد که) به مخاصمه آشکار (با ما) برخاست!
78 ـ و براى ما مثالى زد و آفرینش خود را فراموش کرد، و گفت: «چه کسى این استخوانها را زنده مى کند در حالى که پوسیده است»؟!
79 ـ بگو: «همان کسى آن را زنده مى کند که نخستین بار آن را آفرید; و او به هر مخلوقى داناست»!