1 ـ «فُرات» به گفته «لسان العرب»، آبى است که در نهایت «عذوبت» (پاکیزگى و گوارائى) باشد.
«سائِغ» به معنى آبى است که به خاطر گوارائى، به راحتى از گلو پائین مى رود، به عکس «ملح» (آب شور) و «اجاج» (آب تلخى) که گوئى گلو را مى سوزاند و راه حلق را مى بندد!
2 ـ جمعى از مفسران معتقدند: آیه مثالى براى عدم مساوات «مؤمن» و «کافر» است، ولى آیات قبل و بعد، که همه سخن از آیات خلقت مى گوید، و حتى ذیل خود این آیه، گواه بر این حقیقت است که، این جمله نیز، در زمینه اسرار توحید بحث مى کند، و اشاره به تنوع آبها و آثار متفاوت و فوائد مشترک آنها است.
3 ـ در این آیه، سه فایده از فوائد فراوان دریاها بیان شده است: مواد غذائى، وسائل زینتى، و حمل و نقل.
مى دانیم، «دریا» منبع مهمى از منابع غذائى بشر است، و همه سال میلیونها تن گوشت تازه از آن گرفته مى شود، بى آن که انسان رنج و زحمتى براى آن متحمل شده باشد، دستگاه آفرینش برنامه ریزى دقیقى در این زمینه کرده، که انسانها بتوانند با کمترین زحمتى، از این خوان نعمت بى دریغ و سفره گسترده  الهى بهره گیرند.
وسائل زینتى مختلفى از قبیل «مروارید»، «صدف»، «درّ» و «مرجان» از آن استخراج مى شود، و تکیه قرآن روى این مسأله، به خاطر آن است که روح انسان بر خلاف چهار پایان، داراى ابعاد مختلفى است، که یکى از آنها حس زیبائى است که سرچشمه پیدایشِ مسائل ذوقى، هنرى و ادبى مى باشد، که اشباع آن به صورت صحیح، و دور از هر گونه، افراط و تفریط و اسراف و تبذیر، روح را شاداب مى سازد، و به انسان، نشاط و آرامش مى بخشد، و براى انجام کارهاىِ سنگین زندگى آماده مى کند.
و اما مسأله حمل و نقل که یکى از مهمترین پایه هاى تمدن انسانى و زندگانى اجتماعى بشر است، با توجه به این که: دریاها قسمت عمده روى زمین را فرا گرفته، و به یکدیگر ارتباط دارند، مى توانند مهمترین خدمت را در این زمینه به انسانها کنند.
حجم کالاهائى که به وسیله دریاها حمل و نقل، و مسافرانى که با آن جابجا مى شوند، به قدرى زیاد است که با هیچ وسیله نقلیه دیگر، قابل مقایسه نیست، چنان که گاه، یک کشتى مى تواند، به اندازه دهها هزار اتومبیل! بار با خود ببرد.(1)
4 ـ البته فوائد دریاها، منحصر به آنچه در فوق آمد نیست، و قرآن نمى خواهد آن را در این امور سه گانه، محدود سازد، چرا که تشکیل ابرها، مواد داروئى، نفت، وسائل پوششى، مواد تقویتى براى زمینهاى بایر، تأثیر در ایجاد  بادها، و غیر آن، برکات دیگر دریاها محسوب مى شود.
5 ـ تکیه قرآن روى «لحم طرى» (گوشت تازه)، اشاره پر معنائى به فوائد تغذیه به چنین گوشتها، در برابر زیانهاى گوشتهاى کهنه و «کنسرو» و امثال آن است.
6 ـ در اینجا سؤالى مطرح است: دریاهاى آب شور در سراسر کره زمین گسترده است، اما دریاى آب شیرین کجاست؟
در پاسخ باید گفت: دریا و دریاچه هاى آب شیرین نیز در کره زمین کم نیستند، مانند دریاچه هاى آب شیرین ایالات متحده، و غیر آن، به علاوه، نهرهاى عظیم را احیاناً دریا مى نامند، همان گونه که در داستان موسى(علیه السلام) کلمه «بحر» به رود عظیم «نیل» اطلاق شده است.(2)
از این گذشته، پیشرفت آب نهرهاى عظیم در دریاها، با توجه به این که آبهاى شور را به عقب مى رانند، و تا مدتى با آن مخلوط نمى شوند، خود دریاهاى عظیمى از آب شیرین را تشکیل مى دهند.
7 ـ جمله «لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ» (تا از فضل او بهره گیرید) معنى وسیعى دارد، که هرگونه فعالیت اقتصادى ـ که از طریق راههاى دریائى صورت گیرد ـ را شامل مى شود.
و جمله «لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ» براى بیدار ساختن «حس شکرگزارى» انسانها آمده، که وسیله اى است براى خدا جوئى و خداشناسى.

1 ـ هم اکنون کشتى هاى پانصد هزار تنى ساخته شده که براى نقل و انتقال مواد نفتى مورد استفاده قرار مى گیرد، که هیچ وسیله نقلیه دیگرى ممکن نیست جاى آن را بگیرد، و هیچ جاده اى به جز دریاها، قدرت تحمل آن را ندارد، و در گذشته نیز قدرت کشتى ها نسبت به چهار پایان زیادتر بود.
2 ـ بقره، 50 ـ شعراء، 63 ـ اعراف، 138.