مى دانیم از نظر علمى پیدایش برق به دلیل آن است که دو قطعه ابر با الکتریسیته هاى مختلف (مثبت و منفى) به هم نزدیک مى شوند و درست همانند سر دو سیم برق که به هنگام نزدیک شدن به هم جرقّه مى زند، آنها نیز جرقّه عظیمى ایجاد کرده و به اصطلاح تخلیه الکتریکى مى شوند.
جرقّه هاى کوچکى که از اتّصال دو سیم در برابر چشم ما آشکار مى شود صداى خفیفى دارد امّا صداى جرقّه آسمانى برق به علّت گسترش ابر و بالا بودن میزان الکتریسیته به قدرى شدید است که رعد را به وجود مى آورد.
و هرگاه قطعه ابرى که داراى الکتریسیته مثبت است به زمین که همیشه الکتریسیته منفى دارد نزدیک شود، جرقّه در میان زمین و ابر ایجاد مى شود که آن را صاعقه مى نامند و خطرناک بودنش به همین دلیل است که یک سر آن، زمین و نقاط مرتفعى است که به اصطلاح نوک این سیم را تشکیل مى دهد. حتّى یک انسان در بیابان ممکن است عملاً تبدیل به نوک این سیم با بار منفى شود و جرقّه وحشتناکى بر سر او فرود آید و در یک لحظه کوتاه تبدیل به خاکستر شود. و نیز به همین دلیل است که هنگام رعد و برق در بیابان باید فوراً به کنار درخت یا دیوار یا کوه یا هر نقطه مرتفعى پناه برد و یا در گودالى دراز کشید.
به هر حال برق که از نظر بعضى شاید شوخى طبیعت محسوب مى شود، با اکتشافات علمى روز ثابت شده که فواید و برکات فراوانى دارد که ذیلاً به سه بخش آن اشاره مى شود.