14وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِیهِمْ أَلْفَ سَنَة إِلاّ خَمْسِینَ عاماً فَأَخَذَهُمُ الطُّوفانُ وَ هُمْ ظالِمُونَ
15فَأَنْجَیْناهُ وَ أَصْحابَ السَّفِینَةِ وَ جَعَلْناها آیَةً لِلْعالَمِینَ
16وَ إِبْراهِیمَ إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُوا اللّهَ وَ اتَّقُوهُ ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ
17إِنَّما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ أَوْثاناً وَ تَخْلُقُونَ إِفْکاً إِنَّ الَّذِینَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ لایَمْلِکُونَ لَکُمْ رِزْقاً فَابْتَغُوا عِنْدَ اللّهِ الرِّزْقَ وَ اعْبُدُوهُ وَ اشْکُرُوا لَهُ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ
18وَ إِنْ تُکَذِّبُوا فَقَدْ کَذَّبَ أُمَمٌ مِنْ قَبْلِکُمْ وَ ما عَلَى الرَّسُولِ إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبِینُ
19أَ وَ لَمْ یَرَوْا کَیْفَ یُبْدِئُ اللّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ إِنَّ ذلِکَ عَلَى اللّهِ یَسِیرٌ

 ترجمه:
14 ـ و ما نوح را به سوى قومش فرستادیم; و او در میان آنان نُه صد و پنجاه سال، درنگ کرد; اما سرانجام طوفان و سیلاب آنان را فرا گرفت در حالى که ظالم بودند.
15 ـ ما او و سرنشینان کشتى را رهائى بخشیدیم; و آن را آیتى براى جهانیان قرار دادیم.
16 ـ ما ابراهیم را (نیز) فرستادیم; هنگامى که به قومش گفت: «خدا را پرستش کنید و از (عذاب) او بپرهیزید که این براى شما بهتر است اگر بدانید!
 17ـ شما غیر از خدا فقط بت هائى (از سنگ و چوب) را مى پرستید و دروغى به هم مى بافید، آنهائى را که غیر از خدا پرستش مى کنید مالک هیچ رزقى براى شما نیستند; روزى را تنها نزد خدا بطلبید و او را پرستش کنید و شکر او را به جا آورید که به سوى او بازگشت داده مى شوید!
18 ـ اگر شما (مرا) تکذیب کنید (جاى تعجب نیست)، امتهائى پیش از شما نیز (پیامبرانشان را) تکذیب کردند; وظیفه فرستاده (خدا) جز ابلاغ آشکار نیست»!
19 ـ آیا آنان ندیدند چگونه خداوند آفرینش را آغاز مى کند، سپس بازمى گرداند؟! این کار براى خدا آسان است!