56وَ یَجْعَلُونَ لِما لایَعْلَمُونَ نَصِیباً مِمّا رَزَقْناهُمْ تَاللّهِ لَتُسْئَلُنَّ عَمّا کُنْتُمْ تَفْتَرُونَ
57وَ یَجْعَلُونَ لِلّهِ الْبَناتِ سُبْحانَهُ وَ لَهُمْ ما یَشْتَهُونَ
58وَ إِذا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالأُنْثى ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدّاً وَ هُوَ کَظِیمٌ
59یَتَوارى مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ ما بُشِّرَ بِهِ أَ یُمْسِکُهُ عَلى هُون أَمْ یَدُسُّهُ فِی التُّرابِ أَلا ساءَ ما یَحْکُمُونَ
60لِلَّذِینَ لایُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ مَثَلُ السَّوْءِ وَ لِلّهِ الْمَثَلُ الأَعْلى وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ
 
ترجمه:
56 ـ آنان براى بتهائى که هیچگونه سود و زیانى از آنها سراغ ندارند سهمى از آنچه به آنان روزى داده ایم قرار مى دهند، به خدا سوگند از این افتراها که مى بندید، بازپرسى خواهید شد!
57 ـ آنها براى خداوند دخترانى قرار مى دهند، ـ منزه است او ـ ولى براى خودشان، آنچه را میل دارند قائل مى شوند.
58 ـ در حالى که هر گاه به یکى از آنها بشارت دهند دخترى نصیب تو شده صورتش سیاه مى شود، و خشمگین مى گردد!
59 ـ به خاطر بشارت بدى که به او داده شده از قوم و قبیله خود متوارى مى گردد; (و نمى داند) آیا او را با قبول ننگ نگه دارد، یا در خاک پنهانش کند؟ آگاه باشید که بد حکم مى کنند!.
60 ـ براى آنها که به سراى آخرت ایمان ندارند، صفات زشت است; و براى خدا، صفات عالى است; و او قدرتمند و حکیم است.