مسلّماً آیات الهى خواه آفاقى باشد یا انفسى، و خواه مربوط به درس هاى عبرتى باشد که در سرگذشت پیشینیان بوده، براى همه انسان ها است، ولى از آن جا که همگى از آن بهره نمى گیرند قرآن مى فرماید: «در این امور نشانه هایى است براى افراد آگاه و عالم.»
گاه مى فرماید: «براى افراد باتقوا.»
گاه مى فرماید: «براى افراد کنجکاو و شکیبا و شکرگزار»
اشاره به این که تنها این گروه ها به خاطر زمینه هاى مساعدى که دارند از این آیات منتفع مى شوند.
آیات فراوان دیگرى در قرآن مجید نیز وجود دارد که خالى از اشاره به این حقیقت نیست; که همواره آگاهى ها زمینه ساز آگاهى بیشتر، و معرفت، زمینه ساز معرفت فزون تر است، مانند:
(کَذَلِکَ نُفَصِّلُ الاْیَاتِ لِقَوْم یَعْلَمُونَ ): «این گونه آیات (خود) را براى کسانى که آگاهند، شرح مى دهیم» ( 1)
(یُفَصِّلُ الاْیَاتِ لِقَوْم یَعْلَمُونَ ): «او آیات (خود را) براى گروهى که آماده درک حقایق اند، شرح مى دهد» ( 2)
(کِتَابٌ فُصِّلَتْ آیَاتُهُ قُرْآناً عَرَبِیّاً لِّقَوْم یَعْلَمُونَ ): «کتابى که آیاتش هر مطلبى را در جاى خود بازگو کرده، و قرآنى است فصیح و گویاست براى جمعیتى که آگاهند» ( 3)
(وَتِلْکَ حُدُودُ اللهِ یُبَیِّنُهَا لِقَوْم یَعْلَمُونَ ): «و اینها حدود الهى است که خدا آن را براى گروهى که آگاهند، بیان مى نماید» ( 4)
ضمناً از آنچه گفته شد پاسخ این سؤال نیز روشن گشت که آگاهان و عالمان چه نیازى به تبیین و تشریح آیات الهى دارند؟

(1) . سوره اعراف، آیه 32.
(2) . سوره یونس، آیه 5.
(3) . سوره فصلت، آیه 3.
(4) . سوره بقره، آیه 230.