با این که ریشه هاى حوادث آینده در زمان حال و گذشته وجود دارد هیچ کس نمى تواند دقیقاً از حوادث آینده پرده بردارد، و على رغم این که انسان همیشه خواسته از حوادث آینده با خبر شود و در این راه کوشش هاى فراوان کرده، هیچ گاه وسیله مطمئنى براى کنار زدن پرده هاى ضخیمى که میان او و آینده وجود دارد به دست نیاورده است.

این علاقه شدید انسان، نسبت به آگاهى بر حوادث آینده، همیشه درطول تاریخ بازار کاهنان و منجّمان خرافى، بلکه فالگیران و طالع بینان را گرم ساخته و آنها نیز با تردستى هاى خاص خود، از این عطش سوزانى که مردم داشته اند بهره بردارى کرده، و با بیان یک سلسله عبارات مبهم، یا کلّى گویى هایى که هر کس مى تواند آن را به آسانى بر مقصود خود تطبیق دهد، مردم را سرگرم کرده، و منافعى از این طریق کسب نموده اند.

امروز نیز در بازار سیاست و غیر سیاست پیشگویى هاى زیادى مى شود که غالباً هدف هاى خاصى را تعقیب مى کند و جزئى از برنامه سیاسى دولت ها است; ولى بسیارى از آنها خلاف از آب در مى آید، و جالب این که این خلاف گویى ها نیز مانع از پیشگویى هاى آینده در این گونه مسائل نمى شود.

ولى این حقیقت را نمى توان پنهان کرد که اگر کسى مسائل آینده را بطور دقیق و با ذکر جزئیات بیان کند ـ نه به صورت کلّى گویى و بیانات مبهم و عبارات چند پهلو ـ دلیل بر این است که از اسرار غیب اجمالا باخبر است و اگر این پیشگویى ها مکرّر واقع شود و هماهنگ با ادّعاى نبوّت یا امامت باشد به عنوان یک دلیل و نشانه مى توان، روى آن تکیه کرد.

با این اشاره به قرآن باز مى گردیم و نمونه هاى زیادى را که از این قبیل در قرآن مجید وجود دارد، مورد بررسى قرار مى دهیم:

1. (الم ـ غُلِبَتِ الرُّومُ ـ فِى أَدْنَى الاَْرْضِ وَهُمْ مِّنْ بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَیَغْلِبُونَ ـ فِى بِضْعِ سِنِینَ للهِِ الاَْمْرُ مِنْ قَبْلُ وَمِنْ بَعْدُ وَیَوْمَئِذ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ ـ بِنَصْرِ اللهِ یَنصُرُ مَنْ یَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ ـ وَعْدَ اللهِ لاَ یُخْلِفُ اللهُ وَعْدَهُ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لاَ یَعْلَمُونَ).(1)

2. (لَقَدْ صَدَقَ اللهُ رَسُولَهُ الرُّؤْیَا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِنْ شَاءَ اللهُ آمِنِینَ مُحَلِّقِینَ رُءُوسَکُمْ وَمُقَصِّرِینَ لَا تَخَافُونَ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِنْ دُونِ ذَلِکَ فَتْحاً قَرِیباً).(2)

3. (وَعَدَکُمُ اللهُ مَغَانِمَ کَثِیرَةً تَأْخُذُونَهَا فَعَجَّلَ لَکُمْ هذِهِ وَکَفَّ أَیْدِىَ النَّاسِ عَنْکُمْ وَلِتَکُونَ آیَةً لِّلْمُؤْمِنِینَ وَیَهْدِیَکُمْ صِرَاطاً مُّسْتَقِیماً ـ وَأُخْرَى لَمْ تَقْدِرُوا عَلَیْهَا قَدْ أَحَاطَ اللهُ بِهَا وَکَانَ اللهُ عَلَى کُلِّ شَىْء قَدِیراً).(3)

4. (أَمْ یَقُولُونَ نَحْنُ جَمِیعٌ مُّنْتَصِرٌ ـ سَیُهْزَمُ الْجَمْعُ وَیُوَلُّونَ الدُّبُرَ).(4)

5. (وَإِذْ یَعِدُکُمُ اللهُ إِحْدَى الطَّائِفَتَیْنِ أَنَّهَا لَکُمْ وَتَوَدُّونَ أَنَّ غَیْرَ ذَاتِ الشَّوْکَةِ تَکُونُ لَکُمْ وَیُرِیدُ اللهُ أَنْ یُحِقَّ الْحَقَّ بِکَلِمَاتِهِ وَیَقْطَعَ دَابِرَ الْکَافِرِینَ ـ لِیُحِقَّ الْحَقَّ وَیُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَلَوْ کَرِهَ الْمُجْرِمُونَ).(5)

6. (إِنَّ الَّذِى فَرَضَ عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لَرَادُّکَ إِلَى مَعَاد).(6)

7. (تَبَّتْ یَدَا أَبِى لَهَب وَتَبَّ ـ مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا کَسَبَ ـ سَیَصْلَى نَاراً ذَاتَ لَهَب).(7)

8. (إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ ـ فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ ـ إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الاَْبْتَرُ).(8)

9. (لَنْ یَضُرُّوکُمْ إِلاَّ أَذىً وَإِنْ یُقَاتِلُوکُمْ یُوَلُّوکُمُ الاَْدْبَارَ ثُمَّ لاَ یُنْصَرُونَ).(9)

10. (ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ أَیْنَ مَا ثُقِفُوا إِلاَّ بِحَبْل مِّنَ اللهِ وَحَبْل مِّنَ النَّاسِ).(10)

1. سوره روم، آیات 1 تا 6.
2. سوره فتح، آیه 27.
3. سوره فتح، آیات 20 و 21.
4. سوره قمر، آیات 44 و 45.
5. سوره انفال، آیات 7 و 8.
6. سوره قصص، آیه 85.
7. سوره مسد، آیات 1 تا 3.
8. سوره کوثر، آیات 1 تا 3.
9. سوره آل عمران، آیه 111.
10. سوره آل عمران، آیه 112.