این نکته نیز شایان ذکر است که در بعضى از روایات که در منابع اهل سنّت آمده نام تمام امامان دوازده گانه نیز به طور کامل برده شده، یعنى بعد از امام على(علیه السلام)نام امام حسن مجتبى، سپس امام حسین، بعد امام على بن الحسین، سپس امام محمد بن على الباقر، و بعد جعفر بن محمد الصادق، سپس موسى بن جعفر الکاظم، بعد على بن موسى الرضا، سپس محمد بن على التقى، بعد على بن محمد النّقى، سپس حسن بن على العسکرى و بعد محمد بن الحسن المهدى(علیهم السلام) آمده است!
از جمله سلیمان بن ابراهیم قندوزى حنفى در کتاب ینابیع المودّه دو حدیث در این زمینه نقل کرده است:
حدیث اوّل را از فرائد السمطین با سندى که به ابن عباس مى رسد، نقل مى کند که یک نفر یهودى خدمت پیامبر(صلى الله علیه وآله) آمد و سؤالات مختلفى درباره اسلام و تعلیمات اسلامى کرد، و از جمله درباره وصىّ پیامبر سؤال کرد. رسول خدا(صلى الله علیه وآله)نخستین وصى خویش را على بن ابیطالب(علیه السلام) و سپس فرزندانش حسن و حسین(علیهم السلام) و بعد ائمه نه گانه دیگر را هر کدام را با اسم نام برد.
مرد یهودى ایمان آورد، و تصریح کرد که من نیز در کتب انبیاى پیشین، و در کتاب موسى(علیه السلام) دیده ام که نخستین جانشین پیامبر خاتم(صلى الله علیه وآله)، داماد او است و دومین و سوّمین آنها دو برادر از فرزندان او هستند، و نه نفر دیگر از اولاد سوّمین پیشوا مى باشند. (1)
حدیث دوّم از مناقب از جابر بن عبدالله انصارى نیز داستانى مشابه همین داستان را نقل مى کند که نام امامان دوازده گانه امامیه یک به یک، با صراحت در آن آمده است; و چون این دو حدیث طولانى بود ما به طور خلاصه به آن اشاره کردیم. (2)
نباید فراموش کرد روایات زیادى در سابق نقل کردیم که دلالت برامامت امامان دوازده گانه به طور اجمال داشت، و هرگاه بار دیگر به آن مباحث مراجعه کردید و آن روایات معتبر و مشهور را که از طرق اهل سنّت و شیعه نقل شده در نظر گرفتید، خواهد دید که هیچ تفسیر صحیح و قابل ملاحظه اى براى ائمه اثنى عشر (یا خلفاء و امراة اثنى عشر) جز آن که شیعه مى گوید ارائه نشده است; و همه در تفسیر عدد دوازده گانه درباره خلفاى پیامبر(صلى الله علیه وآله) متحیّر مانده اند.
این روایات که در معتبرترین منابع حدیث نقل شده، به اندازه اى محکم و مستند است که قابل انکار نمى باشد، و تنها تفسیر صحیحى که براى آن وجود دارد همان تفسیرى است که امامیه ذکر کرده است.
به امید آن روز که پیش داروى ها را کنار بگذاریم، و بررسى تازه و مستقلى روى روایات و آیات قرآنى در زمینه امامت و خلافت رسول خدا(صلى الله علیه وآله) انجام دهیم; شاید دریچه هاى تازه اى به روى همگان گشوده شود.
1. ینابیع المودّه، صفحه 440، باب 76.
2. همان مدرک، صفحه 442، باب 76.
