حدیث دیگرى که به طور وسیع و گسترده درباره اهلبیت پیامبر(صلى الله علیه وآله) در منابع اسلامى وارد شده، و نشان مى دهد که آنها در هر عصر و زمانى هادى و راهنماى مردم اند، «حدیث نجوم» است که جمع کثیرى از اصحاب پیامبر(صلى الله علیه وآله) (حداقل هفت نفر از جمله: حضرت على ابن ابى طالب(علیه السلام) جابر بن عبدالله، و ابو سعید خدرى، و انس بن مالک و منکدر(1) و سلمة بن اکوع و ابن عباس) از آن حضرت نقل کرده اند، و در ده ها کتاب از سوى حفّاظ و محدّثان اهل سنّت به آن اشاره شده است که بخشى از آن را در ذیل مى آوریم، و به بقیه مدارک آن ـ براى آگاهى بیشتر خوانندگان ـ به طور اجمال اشاره مى کنیم: 1ـ حاکم نیشابورى در مستدرک از ابن عباس نقل مى کند که پیامبر گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) فرمود: « النُّجُومُ اَمانٌ لاَهْلِ الاَرْضِ مِنَ الغَرْقِ، وَاَهْلُ بَیْتى اَمانٌ لاُمَّتى مِنَ الاِخْتِلافِ، فَاِذا خالَفَتْها قَبیلَةُ مِنَ الْعَرَبِ اخْتَلَفُوا فَصارُوا حِزْبَ اِبْلیسِ!»: «ستارگان براى اهل زمین مایه امنیت و نجات از غرق شدن در دریا است ـ زیرا در زمان هاى گذشته که قطب نما اختراع نشده بود، بهترین راه براى پیدا کردن مقصد در سفرهاى دریایى ستارگان آسمان بودند ـ و اهل بیت من امان و مایه نجات امّتم از اختلافات اند، پس هنگامى که قبیله اى از عرب با آنها مخالفت کنند، اختلاف در میان امّت ظاهر مى شود و آنها حزب شیطان خواهند شد!» حاکم بعد از ذکر این حدیث مى گوید: « هذا حَدیثٌ صَحیحُ الاِسْنادِ»: «این حدیثى است که اسنادش صحیح است». (2) علامه حمزاوى در مشارق الانوار مى گوید: در روایتى که آن را حاکم نیشابورى صحیح دانسته، (3) چنین آمده است:« اَلنُّجُومُ اَمانُ لِاَهْلِ الاَرْضِ مِنَ الغَرْقِ وَ اَهْلُ بَیْتى اَمانُ لاُمَّتى مِنَ الاِخْتِلافِ ..» از کسانى که این حدیث را در کتابش آورده، ابن حجر در صواعق و علامه على متقى در منتخب کنز العمّال، بدخشى در مفتاح النجاح و شیخ محمد صبان مالکى در اسغاف الراغبین، علامه بنهانى در اشرف المؤید و در جواهر البحار مى باشند. (4) اینها همه مربوط به روایتى است که ابن عباس از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نقل کرده، و همان گونه که اشاره کردیم راویان متعدد دیگرى نیز این حدیث را از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله)نقل کرده اند، که احادیث آنها نیز در کتب معروف اهل سنّت و شیعه آمده است البته در میان عبارات این روایات تفاوت هاى کمى وجود دارد، که در آن چه هدف اصلى را تشکیل مى دهد، تأثیر نمى گذارد. مثلا در روایت سلمه بن اکوع مى خوانیم: « قالَ رَسُولُ اللهِ(صلى الله علیه وآله) اَلنُّجومُ اَمانٌ لاَهْلِ السَّماءِ وَ اَهْلُ بَیْتى اَمانُ لِأُمَّتى»: «رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: ستارگان مایه امنیّت و آرامش اهل آسمان، و اهل بیت من امان امت من هستند»! (5) همین مضمون را با تفاوت مختصرى جابر بن عبدالله انصارى از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله)و هم چنین منکدر و انس و ابو سعید خدرى از آن حضرت(صلى الله علیه وآله) نقل کرده اند. در حدیث دیگرى که از حضرت على(علیه السلام) در این زمینه از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نقل شده چنین مى خوانیم: « النُّجُوم اَمانٌ لاَهْلِ السماءِ فَاِذا ذَهَبَتِ النُّجُومُ ذَهَبَ اَهْلُ السَماءِ، وَ اَهْلُ بَیْتى اَمانٌ لاَهْلِ الاَرضِ فَاِذا ذَهَبَ اَهْلُ بَیْتى ذَهَبَ اَهْلُ الاَرْضِ!»: «ستارگان مایه امان اند براى اهل آسمان، هنگامى که ستارگان از میان بروند، اهل آسمان پس نیز از بین مى روند; و اهل بیت من امان براى اهل زمین اند; پس هنگامى که اهل بیت من از میان بروند اهل زمین از میان مى روند»! این حدیث را محبّ الدّین طبرى در ذخائر العقبى از مناقب احمد بن حنبل نقل کرده است. (6) گروه کثیر دیگرى نیز این حدیث را در کتب خود آورده اند، مانند :موینى در فرائد السمطین، ابن حجر در صواعق، محمد صبان در اسغاف الراغبین و خوارزمى در مقتل الحسین، و نبهانى در الشرف المؤبد

1. منکدر ابن عبدالله پدر محمد بن منکدر ـ طبق گفته ابن اثیر در اسد الغابه ـ از اصحاب و یاران پیامبر(صلى الله علیه وآله) بود.

2. حاکم نیشابورى در مستدرک، جلد 3، صفحه 149 (طبع حیدرآباد دکن مطابق نقل احقاق الحق جلد 9، صفحه 294).

3. عبارت حمزاوى چنین است: صحّحها الحاکم على شرط الشیخین (اشاره به اینکه با همان معیارهایى که بخارى و مسلم احادیث را صحیح مى دانستند، این حدیث صحیح است ،مشارق الانوار، صفحه 90، طبع شرقیه مصر).

4. براى آگاهى بیشتر به احقاق الحق جلد 9 صفحه 294 تا 296 مراجعه شود.

5. ابن حدیث را سیوطى در الجامع الصغیر (صفحه 587 طبع مصر) و محب الدین طبرى در دخائر العقبى، و ابن حجر در صواعق، و گروه دیگرى در کتاب هاى خود آورده اند.

6. ذخائرالعقبى، صفحه 7، طبع قدس قاهره.