بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
1 اَلْقارِعَةُ
آن حادثه کوبنده،(1)
2 مَا الْقارِعَةُ
و چه حادثه کوبنده اى! (2)
3 وَ ما أَدْراکَ مَا الْقارِعَةُ
و تو چه مى دانى که حادثه کوبنده چیست؟! (آن حادثه همان روز قیامت است!)(3)
4 یَوْمَ یَکُونُ النّاسُ کَالْفَراشِ الْمَبْثُوثِ
روزى که مردم مانند پروانه هاى پراکنده خواهند بود،(4)
5 وَ تَکُونُ الْجِبالُ کَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ
و کوهها مانند پشم رنگین حلاّجى شده (متلاشى) مى گردد! (5)
6 فَأَمّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوازینُهُ
امّا کسى که (در آن روز) ترازوهاى (اعمال) او سنگین است،(6)
7 فَهُوَ فی عیشَة راضِیَة
در یک زندگى کاملاً رضایت بخش خواهد بود.(7)
8 وَ أَمّا مَنْ خَفَّتْ مَوازینُهُ
و امّا کسى که ترازوهاى (اعمال) او سبک است، (8)
9 فَأُمُّهُ هاوِیَةٌ
پناهگاهش «هاویه» [= دوزخ] است.(9)
10 وَ ما أَدْراکَ ما هِیَهْ
و تو چه مى دانى «هاویه» چیست؟! (10)
11 نارٌ حامِیَةٌ
آتشى است سوزان!(11)