بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ

به نام خداوند بخشنده مهربان

1 إِذا وَقَعَتِ الْواقِعَةُ

هنگامى که واقعه عظیم (قیامت) واقع شود، (1)

2 لَیْسَ لِوَقْعَتِها کاذِبَةٌ

هیچ کس نمى تواند آن را انکار کند.(2)

3 خافِضَةٌ رافِعَةٌ

(این واقعه) گروهى را پایین مى آورد و گروهى را بالا مى برد.(3)

4 إِذا رُجَّتِ الأَرْضُ رَجّاً

در آن هنگام که زمین بشدّت به لرزه درمى آید، (4)

5 وَ بُسَّتِ الْجِبالُ بَسّاً

و کوهها درهم کوبیده مى شود،(5)

6 فَکانَتْ هَباءً مُنْبَثّاً

و بصورت غبار پراکنده درمى آید، (6)

7 وَ کُنْتُمْ أَزْواجاً ثَلاثَةً

و شما (در آن زمان) سه گروه خواهید بود. (7)

8 فَأَصْحابُ الْمَیْمَنَةِ ما أَصْحابُ الْمَیْمَنَةِ

(نخست) سعادتمندان و خجستگان (هستند); چه سعادتمندان و خجستگانى! (8)

9 وَ أَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ ما أَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ

و (گروه دیگر) شقاوتمندان و شومانند، چه شقاوتمندان و شومانى!(9)

10 وَ السّابِقُونَ السّابِقُونَ

و (سوّمین گروه) پیشگامان پیشگامند،(10)

11 أُولئِکَ الْمُقَرَّبُونَ

آنها مقربانند.(11)

12 فِی جَنّاتِ النَّعِیمِ

در باغهاى پرنعمت بهشت (جاى دارند).(12)

13 ثُلَّةٌ مِنَ الأَوَّلِینَ

گروه زیادى (از آنها) از امّتهاى نخستین اند،(13)

14 وَ قَلِیلٌ مِنَ الآخِرِینَ

و اندکى از امّتهاى آخرین.(14)

15 عَلى سُرُر مَوْضُونَة

(مقرّبان) بر تختهایى که در صفوف مختلف در کنار هم چیده شده قرار دارند،(15)

16 مُتَّکِئِینَ عَلَیْها مُتَقابِلِینَ

در حالى که بر آنها تکیه زده و رو به روى یکدیگرند.(16)

17 یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ

نوجوانانى جاودان (در شکوه و طراوت) پیوسته برگرد آنان مى گردند،(17)

18 بِأَکْواب وَ أَبارِیقَ وَ کَأْس مِنْ مَعِین

با قدحها و کوزه ها و جامهایى لبریز از شراب طهور.(18)

19 لایُصَدَّعُونَ عَنْها وَ لایُنْزِفُونَ

شرابى که نه از آن دردسر مى گیرند و نه مست مى شوند.(19)

20 وَ فاکِهَة مِمّا یَتَخَیَّرُونَ

و میوه هایى از هر نوع که انتخاب کنند،(20)

21 وَ لَحْمِ طَیْر مِمّا یَشْتَهُونَ

و گوشت پرنده از هرگونه که مایل باشند.(21)

22 وَ حُورٌ عِینٌ

و همسرانى از حورالعین دارند،(22)

23 کَأَمْثالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِ

همچون مروارید (در صدف) پنهان.(23)

24 جَزاءً بِما کانُوا یَعْمَلُونَ

اینها پاداشى است مطابق اعمالى که انجام مى دادند.(24)

25 لایَسْمَعُونَ فِیها لَغْواً وَ لا تَأْثِیماً

در آنجا نه لغو و بیهوده اى مى شنوند نه سخنان گناه آلود;(25)

26 إِلاّ قِیلاً سَلاماً سَلاماً

تنها سخنى که مى شنوند «سلام» است «سلام».(26)

27 وَ أَصْحابُ الْیَمِینِ ما أَصْحابُ الْیَمِینِ

و اصحاب یمین و خجستگان، چه اصحاب یمین و خجستگانى!(27)

28 فِی سِدْر مَخْضُود

آنها در سایه درختان «سدرِ» بى خار قرار دارند،(28)

29 وَ طَلْح مَنْضُود

و در سایه درخت (خوش رنگ و پر برگ) «طلح»،(29)

30 وَ ظِلّ مَمْدُود

و سایه اى گسترده، (30)

31 وَ ماء مَسْکُوب

و در کنار آبشارها،(31)

32 وَ فاکِهَة کَثِیرَة

و میوه هاى فراوان،(32)

33 لا مَقْطُوعَة وَ لا مَمْنُوعَة

که هرگز پایان نمى گیرد و ممنوع نمى شود، (33)

34 وَ فُرُش مَرْفُوعَة

و همسرانى والا مقام.(34)

35 إِنّا أَنْشَأْناهُنَّ إِنْشاءً

ما آنها را آفرینش نوینى بخشیدیم،(35)

36 فَجَعَلْناهُنَّ أَبْکاراً

و همه را دوشیزه قراردادیم،(36)

37 عُرُباً أَتْراباً

زنانى که تنها به همسرشان عشق مى ورزند (و خوش زبان و فصیح) و همسن و سالند.(37)

38 لْأَصْحابِ الْیَمِینِ

اینها همه براى اصحاب یمین است،(38)

39 ثُلَّةٌ مِنَ الأَوَّلِینَ

که گروهى از امّتهاى نخستینند،(39)

40 وَ ثُلَّةٌ مِنَ الآخِرِینَ

و گروهى از امّتهاى آخرین.(40)

41 وَ أَصْحابُ الشِّمالِ ما أَصْحابُ الشِّمالِ

واصحاب شمال، چه اصحاب شمالى (که نامه اعمالشان به نشانه جرمشان به دست چپ آنها داده شده)(41)

42 فِی سَمُوم وَ حَمِیم

آنها در میان بادهاى کُشنده و آب سوزان قرار دارند،(42)

43 وَ ظِلّ مِنْ یَحْمُوم

و در سایه دودهاى متراکم و آتش زا!(43)

44 لا بارِد وَ لا کَرِیم

سایه اى که نه خنک است و نه آرام بخش.(44)

45 إِنَّهُمْ کانُوا قَبْلَ ذالِکَ مُتْرَفِینَ

آنها پیش از این (در عالَم دنیا) مست و مغرور نعمت بودند،(45)

46 وَ کانُوا یُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِیمِ

و همواره بر گناهان بزرگ اصرار مى ورزیدند،(46)

47 وَ کانُوا یَقُولُونَ أَ إِذا مِتْنا وَ کُنّا تُراباً وَ عِظاماً أَ إِنّا لَمَبْعُوثُونَ

و مى گفتند: «هنگامى که ما مُردیم و خاک و استخوان شدیم، آیا برانگیخته خواهیم شد؟! (47)

48 أَ وَ آباؤُنَا الأَوَّلُونَ

و آیا پدران نخستین ما (برانگیخته مى شوند)؟!»(48)

49 قُلْ إِنَّ الأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ

بگو: «اوّلین و آخرین،(49)

50 لَمَجْمُوعُونَ إِلى مِیقاتِ یَوْم مَعْلُوم

همگى در موعد روزى معین گردآورى مى شوند،(50)

51 ثُمَّ إِنَّکُمْ أَیُّهَا الضّالُّونَ الْمُکَذِّبُونَ

سپس شما اى گمراهان تکذیب کننده!(51)

52 لَآکِلُونَ مِنْ شَجَر مِنْ زَقُّوم

به یقین از درخت (نفرت انگیز) زقّوم مى خورید،(52)

53 فَمالِؤُنَ مِنْهَا الْبُطُونَ

و شکمها را از آن پر مى کنید،(53)

54 فَشارِبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَمِیمِ

و روى آن از آب سوزان مى نوشید، (54)

55 فَشارِبُونَ شُرْبَ الْهِیمِ

و همچون شتران تشنه، از آن مى آشامید.(55)

56 هذا نُزُلُهُمْ یَوْمَ الدِّینِ

این است وسیله پذیرایى از آنها در روز جزا!»(56)

57 نَحْنُ خَلَقْناکُمْ فَلَوْ لا تُصَدِّقُونَ

ما شما را آفریدیم; پس چرا (آفرینش مجدّد را) تصدیق نمى کنید؟! (57)

58 أَ فَرَأَیْتُمْ ما تُمْنُونَ

آیا از نطفه اى که (در رحم) مى ریزید آگاهید؟!(58)

59 أَ أَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخالِقُونَ

آیا شما آن را (در دوران جنینى) آفرینش (پى در پى) مى دهید یا ما آفریدگاریم؟!(59)

60 نَحْنُ قَدَّرْنا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ وَ ما نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ

ما در میان شما مرگ را مقدّر ساختیم; و هرگز کسى بر ما پیشى نمى گیرد.(60)

61 عَلى أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثالَکُمْ وَ نُنْشِئَکُمْ فِی ما لاتَعْلَمُونَ

تا شما را به صورت دیگرى تبدیل کرده و در جهانى که نمى دانید آفرینشى (تازه) بخشیم! (61)

62 وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الأُولى فَلَوْ لاتَذَکَّرُونَ

شما عالَم نخستین را دانستید; پس چرا متذکّر نمى شوید(که جهانى بعد از آن است)؟!(62)

63 أَ فَرَأَیْتُمْ ما تَحْرُثُونَ

آیا درباره آنچه کشت مى کنید اندیشیده اید؟!(63)

64 أَ أَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزّارِعُونَ

آیا شما آن را مى رویانید یا ما مى رویانیم؟!(64)

65 لَوْ نَشاءُ لَجَعَلْناهُ حُطاماً فَظَلْتُمْ تَفَکَّهُونَ

اگر مى خواستیم آن را مبدّل به کاه در هم کوبیده مى کردیم تا در تعجب فرو روید!(65)

66 إِنّا لَمُغْرَمُونَ

(بگونه اى که مى گفتید:) براستى ما زیان کرده ایم،(66)

67 بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ

بلکه ما بکلى محروم شده ایم!(67)

68 أَ فَرَأَیْتُمُ الْماءَ الَّذِی تَشْرَبُونَ

آیا به آبى که مى نوشید اندیشیده اید؟!(68)

69 أَ أَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ

آیا شما آن را از ابر نازل کرده اید یا ما نازل مى کنیم؟!(69)

70 لَوْ نَشاءُ جَعَلْناهُ أُجاجاً فَلَوْ لا تَشْکُرُونَ

اگر مى خواستیم، این آب گوارا را تلخ و شور قرار مى دادیم; پس چرا شُکر نمى کنید؟! (70)

71 أَ فَرَأَیْتُمُ النّارَ الَّتِی تُورُونَ

آیا درباره آتشى که مى افروزید فکر کرده اید؟!(71)

72 أَ أَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَها أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِؤُنَ

آیا شما درخت آن را آفریده اید یا ما آفریده ایم؟!(72)

73 نَحْنُ جَعَلْناها تَذْکِرَةً وَ مَتاعاً لِلْمُقْوِینَ

ما آن را وسیله یادآورى (براى همگان) و وسیله زندگى براى مسافران قرار داده ایم.(73)

74 فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ

حال که چنین است به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوى (و او را پاک و منزّه بشمار).(74)

75 فَلا أُقْسِمُ بِمَواقِعِ النُّجُومِ

سوگند به جایگاه ستارگان (و محل طلوع و غروب آنها)!(75)

76 وَ إِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِیمٌ

و این سوگندى است بسیار بزرگ، اگر بدانید!(76)

77 إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ

که آن، قرآن پر ارزشى است،(77)

78 فِی کِتاب مَکْنُون

که در کتاب محفوظى جاى دارد،(78)

79 لایَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ

و جز پاکان نمى توانند به آن دست زنند (و دست یابند).(79)

80 تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِینَ

آن از سوى پروردگار جهانیان نازل شده;(80)

81 أَ فَبِهذَا الْحَدِیثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ

آیا این سخن را [= این قرآن را با اوصافى که گفته شد] سست و کوچک مى شمرید،(81)

82 وَ تَجْعَلُونَ رِزْقَکُمْ أَنَّکُمْ تُکَذِّبُونَ

و به جاى شکر روزیهایى که به شما داده شده (آن را) تکذیب مى کنید؟!(82)

83 فَلَوْلا إِذا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ

پس چرا هنگامى که جان به گلوگاه مى رسد (توانایى بازگرداندن آن را ندارید)؟!(83)

84 وَ أَنْتُمْ حِینَئِذ تَنْظُرُونَ

و شما در این حال نظاره مى کنید (و کارى از دستتان ساخته نیست); (84)

85 وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْکُمْ وَ لکِنْ لاتُبْصِرُونَ

و ما از شما به او نزدیکتریم ولى نمى بینید.(85)

86 فَلَوْلا إِنْ کُنْتُمْ غَیْرَ مَدِینِینَ

اگر (با انتقال به سراى دیگر، هرگز در برابر اعمالتان) جزا داده نمى شوید،(86)

87 تَرْجِعُونَها إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ

پس آن (روح) را بازگردانید اگر راست مى گویید!(87)

88 فَأَمّا إِنْ کانَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ

(ولى) هرگاه او از مقرّبان باشد،(88)

89 فَرَوْحٌ وَ رَیْحانٌ وَ جَنَّةُ نَعِیم

در رَوْح و ریحان و بهشت پرنعمت است.(89)

90وَ أَمّا إِنْ کانَ مِنْ أَصْحابِ الْیَمِینِ

امّا اگر از اصحاب یمین باشد،(90)

91 فَسَلامٌ لَکَ مِنْ أَصْحابِ الْیَمِینِ

(به او گفته مى شود:) سلام بر تو از سوى اصحاب یمین (که از یاران تواند).(91)

92 وَ أَمّا إِنْ کانَ مِنَ الْمُکَذِّبِینَ الضّالِّینَ

امّا اگر او از تکذیب کنندگان گمراه باشد،(92)

93 فَنُزُلٌ مِنْ حَمِیم

با آب سوزان دوزخ پذیرایى مى شود(93)

94 وَ تَصْلِیَةُ جَحِیم

و سرنوشت او ورود در آتش جهنم است; (94)

95 إِنَّ هذا لَهُوَ حَقُّ الْیَقِینِ

به یقین حق و یقین این است. (95)

96 فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ

پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح کن (و او را منزّه بشمار).(96)