حقیقت این است که اگر بنا باشد شبحى از رستاخیز را در نظر مجسم سازیم و آن را با وضع زندگى این جهان مقایسه کنیم بهترین راه آن همین است که فکر کنیم انسانى در عالم جنین به سر حد عقل و شعور رسیده و درباره مراحل بعد از تولد اندیشه مى کند او همین قدر از قرائن مختلف در مى یابد که:
1- محیط رحم بسیار محدود، مواهب آن ناچیز، امکانات آن کم، دوران آن کوتاه است همانند محیط این جهان که در برابر عالم پس از مرگ کوچک، محدود، کوتاه مدت و ناچیز مى باشد.
2- دوران جنینى یک دوران آمادگى، ورزیدگى براى قدم گذاردن در محیط وسیعتر و بزرگترى همچون این جهان است - نه یک دوران زندگى آیده آل - همچنین دوران زندگى این جهان یک دوران زندگى آمادگى براى زندگى جاویدان جهان دیگر است.
3- زندگى براى جنین آمیخته با انواع مشکلات و فشارهاست همانطور که زندگى این جهان در برابر زندگى جهان دیگر توأم با ناراحتیهاى مختلف است.