امام (علیه السلام) در این خطبه از چند مسأله مهم سخن مى گوید که همه به یکدیگر مرتبطند. نخست مردم را از دنیاپرستى باز مى دارد و عیوب و مشکلات دنیا را بازگو مى کند و آن را به خانه اى تشبیه مى نماید که رو به ویرانى است و نباید دل به آن بست.
در بخش دیگرى براى تکمیل این سخن، توصیه مى فرماید که مرگ را فراموش نکنید و همچون زاهدان در دنیا باشید که دل به آن نبستند.
وسرانجام در بخش دیگرىى به پراکندگى و اختلاف مسلمانان، اشاره کرده و آن را ناشى از دل بستگى به دنیا مى شمرد و اصلاح آن را مایه پیشرفت جامعه معرفى مى فرماید.
* * *