رَایَةُ ضَلاَل قَدْ قَامَتْ عَلَى قُطْبِهَا، وَ تَفَرَّقَتْ بِشُعَبِهَا، تَکِیلُکُمْ بِصَاعِهَا، وَ تَخْبِطُکُمْ بِبَاعِهَا. قَائِدُهَا خَارِجٌ مِنْ الْمِلَّةِ، قَائِمٌ عَلَى الضِّلَّةِ; فَلاَ یَبْقَى یَوْمَئِذ مِنْکُمْ إِلاَّ ثُفَالَةٌ کَثُفَالَةِ الْقِدْرِ ، أَوْ نُفَاضَةٌ کَنُفَاضَةِ الْعِکْمِ، تَعْرُکُکُمْ عَرْکَ الأَدِیمِ، وَ تَدُوسُکُمْ دَوْسَ الْحَصِیدِ، وَ تَسْتَخْلِصُ الْمُؤْمِنَ مِنْ بَیْنِکُمُ اسْتِخْلاصَ الطَّیْرِ الْحَبَّةَ الْبَطِینَةَ مِنْ بَیْنِ هَزِیلِ الْحَبِّ.
ترجمه
(گویا مى بینم:) پرچم گمراهى بر جایگاه خود نصب و محکم شده، و طرفداران آن همه جا پراکنده گشته اند. شما را با پیمانه خود مى پیماید (و با معیارهاى خود مى سنجد) و با دست هاى گشاده خویش، شاخ و برگ شما را فرو مى ریزد. رهبر این گروه، از آیین اسلام خارج است و بر پایه گمراهى و ضلالت ایستاده; (کار به جایى مى رسد که) در آن روز جز تعداد کمى از شما باقى نمى ماند. همانند ته مانده دیگ و یا خرده نانهائى که در ته کیسه باقى مانده و به هنگام تکان دادن فرو مى ریزد (به این هم قناعت نمى کنند; بلکه) شما را همچون پوست هایى که (به هنگام دبّاغى) به هم مى پیچند، تحت فشار قرار مى دهند و همچون زراعت درو شده مى کوبند و پایمال مى کنند، افراد با ایمان (و ممتاز) را از میان شما جدا مى سازند (و نابود مى کنند;) همان گونه که پرندگان، دانه هاى درشت را از دانه هاى لاغر جدا مى سازند (و مى بلعند).
