در این خطبه امام(علیه السلام) به سه مسأله مهمّ اشاره فرموده است: نخست: بخشى از صفات جلال و جمال پروردگار است که با تعبیراتى کوتاه و پرمعنا ذکر شده است. دوم: توجّه دادن مردم به درس هاى عبرت برخاسته از حوادث مختلف زندگى، مخصوصاً مرگ و میرها که در انتظار همه انسان ها است. در بخش سوم: اشاره به درجات و مقامات بهشتى «اولیاء اللّه» و نعمت هاى بى پایان آن شده، که همیشگى و جاودانى است.
تعبیرات «سیّد رضى» در این خطبه که با کلمه «منها» آنها را از یکدیگر جدا نموده، نشان مى دهد خطبه وسیعتر و گسترده تر از اینها بوده و «سیّد رضى» مانند همیشه، گلچینى از این خطبه را بیان نموده است.
* * *