از جمله شگفتى ها این است که اصول سیاستهاى خودکامگان در طول تاریخ تقریباً یکسان است. در چند هزار سال قبل، فرعون ـ به نقل قرآن مجید ـ از سیاست «تفرقه بینداز و حکومت کن» استفاده مى کرد، (اِنَّ فِرْعَوْنَ عَلا فِى الأَرْضِ وَ جَعَلَ اَهْلَها شِیَعاً); امروزه نیز در تمام دنیاى استکبارى این اصل به قوّت خود باقى است و همچنان ادامه دارد. با هر وسیله اى که بتوانند در میان ملتها ایجاد اختلاف مى کنند تا پایه هاى حکومتشان مستحکم شود.
مسأله آمیختن حق و باطل یکى از آن اصول است که همواره در سیاست هاى مخرّب ظالمان و طاغیان به چشم مى خورد. آنها همیشه پوشش هایى از حق و شعارهایى از عدالت و اصول انسانى را عنوان کرده و کارهاى شیطانى خود را در زیر این پوشش ها انجام مى دهند.
در حالات شاهان ظالم مى خوانیم که گاه ناله پیرزنى آنها را چنان بى قرار مى کرده است که هر بیننده اى خیال مى کرد چنان وجدان قوى و نیرومندى دارند که با شنیدن این ناله زیر و رو شده اند، و این سخن دهان به دهان مى گشت (داستان زنجیر عدالت انوشیروان، و خانه پیرزن در کنار قصر او، و داستانهایى دیگر از این قبیل در حالات خلفا و شاهان در کشورهاى اسلامى و غیر آن کم نیست) همه اینها پوشش هایى بود براى مظالم آنان!
آنها به خوبى مى دانستند که باطل و ناحق به صورت خالص در هیچ جامعه اى خریدار ندارد، بنابراین چاره اى جز این نیست که گوشه هایى از مظاهر حق را با اباطیل خود بیامیزند!
از آنجا که سیاست هاى شیطانى در عصر ما بیش از هر زمان دیگرى پیچیده و مرموز است، آمیزش حق و باطل نیز به صورت مرموزترى درآمده است. سیاستمداران بزرگ دنیا چنان خواسته هاى نامشروعشان را در پوسته اى از حق مى پوشانند که تشخیص آن به آسانى ممکن نیست.
عناوینى مانند حقوق بشر، حقوق حیوانات، روز کارگر، روز مادر، پزشکان بدون مرز، عفو بین الملل، تأسیس مراکز خیریه و کمک به گرسنگان و محرومان و جنگ زدگان و اعطاى پناهندگى سیاسى به گروهى از آوارگان و عناوین فراوان دیگرى از این قبیل، همه ابزار فریب افکار عمومى اند. آنان چنان با آب و تاب از آن صحبت مى کنند که حتى بعضى از هوشمندان به راستى باور کرده اند که دنیاى امروز راه انبیا را مى پوید! و از طریق دیگر به هدف انبیا نزدیک مى شود!
حتى این گروه ساده لوح کتاب یا کتابهایى در این زمینه نوشتند، یعنى که دنیاى امروز راه انبیا را طى کرده است و به مسائلى که آنها توصیه کرده اند تا حدود زیادى جامه عمل پوشانیده است! غافل از این که اینها همه پوششى است براى مظالم سردمداران سیاست دنیا.
براى این که تصور نشود این سخن از یک مطالعه بدبینانه سرچشمه مى گیرد کافى است که نگاهى بیفکنیم به عملکرد آنها و دوگانگى و چندگانگى آن در پیاده کردن اصول بظاهر انسانى در نقاط مختلف دنیا.
آنها در حالى که به خاطر کشته شدن یک سگ در مطالعات فضایى روسها فریاد بلند کرده بودند، در ویتنام نه فقط انسانها را مانند برگ خزان بر روى خاک مى ریختند، بلکه بخش عظیم جنگل هاى آن کشور سرسبز را با تمام جانداران و حیوانات و پرندگانش به آتش کشیدند و سوزاندند تا مبادا آوراگان ویتنامى در آنجا پناه بگیرند.
آنها در حالى که از دمکراسى حمایت مى کنند هرجا که آراء مردم برخلاف منافع نامشروعشان باشد با یک کودتاى نظامى همه چیز را در هم مى ریزند، همان گونه که در الجزائر کردند، و آنجا که حکومت هاى سبک قرون وسطایى حافظ منافعشان است با آنها مدارا مى کنند و دوست و هم پیمانند.
آرى در جهان سیاست وضع چنین است و از آن به خوبى صدق کلام مولا امیرمؤمنان(علیه السلام) در خطبه بالا روشن مى شود که فرمود: فتنه جویان بخشى از حق را با بخشى از باطل مى آمیزند و دامهاى شیطان را مى گسترانند تا توده هاى ساده اندیش را به دام بیندازند!
* * *
1 ـ سوره قصص، آیه 4.
