عند المسیر إلى الشام، قیل: إنَّه خطب بها و هو بالنخیلة خارجاً من الکوفة الى صفین. گفته مى شود امام این خطبه را هنگامى ایراد کرد که در «نخیله» (لشکرگاه نزدیک کوفه) بود و عزم میدان صفّین را داشت.
1 ـ سند خطبه: همانطور که در بالا اشاره شد خطبه ناظر به یک سلسله دستورات جنگى است که امام(علیه السلام) براى آماده ساختن لشکر خود صادر فرمود، در حالى که در منزلگاه نخیله در خارج کوفه، عازم صفّین بود. در کتاب مصادر نهج البلاغه آمده است که حضرت این خطبه را در 25 شوال سال 37 هجرى هنگام عزیمت به صفّین ایراد فرمود، سپس مى افزاید: «گروهى از تاریخ نویسان و ارباب سیر (طبق نقل ابن ابى الحدید) آن را در کتب خود نقل کرده اند از جمله نویسنده کتاب صفّین «نصر بن مزاحم» است که آن را با مقدارى تفاوت ذکر کرده است. (مصادر نهج البلاغه، جلد 2، صفحه 16)