آنچه امروزه برخى بر سر آن به گفتگو نشسته اند، انتخاب فرد خبره در امور مذهبى و اسفناک تر از آن، اختلاف در اصل مراجعه به متخصص است. گویا فراموش کرده اند که تمام عقلاى جهان در مسائلى که سررشته اى از آن ندارند، بالاخص آنچه مربوط به سعادت یا شقاوت انسان هاست، با دقت کامل بهترین ها را براى هدایت و اداره امور انتخاب مى کنند.

در عصر ما عزادارى اهل بیت(علیهم السلام) رنگ و بوى متفاوتى گرفته است، برخى افراد در حالى که هیچ بهره اى از دریاى عمیق فقه و اجتهاد نبرده اند، به اشتباه خود را صاحب نظر در مسائل شرعى به خصوص احکام عزادارى مى دانند و در مسیرى که هیچ اطلاعى از خطرات آن ندارند، دیگران را به زعم خود دعوت مى کنند و عزادارى خامس آل عبا و سالار شهیدان را وسیله اى براى کارهاى مخالف شریعت اسلام قرار مى دهند.

در حدیثى، امام محمد باقر(علیه السلام) به جابر مى فرمایند:

«اى جابر! محبّت ما اهل بیت به تنهایى کافى نیست; به خدا قسم شیعه ما کسى است که تقوى و اطاعت داشته باشد». تا آنجا که مى فرمایند: «به خدا قسم تنها با عمل و پرهیزکارى است که مى توان به ولایت ما رسید».(1)

آیا مى شود بدون اطلاع و عمل به احکام شرعى، پیرو واقعى آن بزرگواران بود؟! لذا بر آن شدیم تا با جمع آورى احکام مربوط به عزادارى، که مطابق با فتاواى مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمى مکارم شیرازى (مدّظلّه العالى) است، عزاداران عزیز و ارادتمندان آن بزرگواران را در پیروى هر چه بیشتر از ایشان یارى رسانیم.

در اینجا شایسته است از زحمات جناب حجت الاسلام والمسلمین آقاى حاج ابوالقاسم علیان نژادى، که از ابتدا تا انتهاى کتاب را با دقّت مطالعه نموده اند، و دیگر عزیزانى که در به ثمر رسیدن این اثر تلاش کرده اند تشکّر کنم، و مشتاقانه در انتظار پیشنهادهاى شما خوانندگان محترم هستم.

هفتم ذیحجه 1430 هـ.ق

مصادف با شهادت امام محمّد باقر(علیه السلام)

مهدى دربانى

1. اصول کافى، ج 2، کتاب الایمان والکفر، باب الطاعة والتقوى، ح 3 .