SiteTitle

SiteTitle

صفحه کاربران ویژه - خروج
ورود کاربران ورود کاربران

LoginToSite

SecurityWord:

Username:

Password:

LoginComment LoginComment2 LoginComment3 .
SortBy
 
همسویی وهابیت و جاهلیت در مجازات بی‌گناهان

همسویی وهابیت و جاهلیت در مجازات بی‌گناهان

محمد بن عبدالوهاب معتقد است یکی از آموزه های جاهلیت، مجازات فرد بی گناه به خاطر گناه شخص دیگر است. این ادعا در حالی از سوی او مطرح می شود که طبق آموزه های وهابیت، شخص بی گناه به خاطر عملکرد دیگری مورد مجازات قرار می گیرد. رسالت پژوهش حاضر بیان همسویی و همسانی وهابیت و عصر جاهلیت در مسئله مؤاخذه و مجازات شخص بی‌گناه به خاطر افعال و اعمال دیگران است.

Writer: محمد علیدوست

واکاوی علت مبارزه وهابیت با پدیده غلو

واکاوی علت مبارزه وهابیت با پدیده غلو

محمد بن عبدالوهاب به بهانه مبارزه با انحراف، آیین خویش را تأسیس کرد. او معتقد بود که غلوهای موجود در جوامع اسلامی سبب پیدایش کفر و شرک در این مجامع هستند که باید با آن مبارزه کرد. از این رو به تکفیر گسترده مسلمانان مبادرت ورزید. بر اساس واکاوی عملکرد وهابیت از زمان پیدایش تا کنون دریافت می شود که مبارزه با غلو نه برای حفظ توحید یا مبارزه با شرک بوده بلکه ابزاری برای حذف مخالفین و منتقدین می باشد. وهابی ها، مبارزه با غلو را بهانه ای برای تکفیر دیگر مسلمانان قرار دادند و از این طریق به خواسته های خود رسیدند.

Writer: محمد علیدوست

بررسی همسانی وهابیت و آموزه های جاهلی در پدیده غلو

بررسی همسانی وهابیت و آموزه های جاهلی در پدیده غلو

محمد بن عبدالوهاب و پیروان او معتقدند غلو آموزه‌ای جاهلی می‌باشد. هرچند که اصل ادعای جاهلی بودن غلو امری صحیح است اما مصادیقی که وهابیت به عنوان غلو مطرح می‌کنند، اشتباه می‌باشد. با تفحص در منشورات وهابیت دریافت می‌شود که پیروان محمد بن عبدالوهاب، خود نیز در دو حوزه مرتکب غلو می باشند. حوزه نخست مربوط به شخصیت محمد بن عبدالوهاب است و حوزه دومی که وهابیت در آن نیز به ورطه غلو افتاده مربوط به مسئله تکفیر دیگران می شود. نوشتار حاضر متکفل به نمایش گذاشتن غلوهای وهابیت در مورد شخصیت محمد بن عبدالوهاب و همچنین غلوهایی که این گروه در عرصه تکفیر مرتکب شده‌اند می‌باشد. بنابراین، همسانی وهابیت با آموزه جاهلی در پدیده غلو، ادعایی گزافه نخواهد بود.

Writer: محمد علیدوست

بررسی اشکال سندی وهابیان نسبت به روایت توسل حضرت آدم (علیه السلام)

بررسی اشکال سندی وهابیان نسبت به روایت توسل حضرت آدم (علیه السلام)

یکی از ادله‌ای که برای جواز توسل به حق مطرح می‌شود، روایت توسل حضرت آدم (علیه السلام) است. وهابیت، اشکالاتی به این روایت وارد می‌کنند؛ از جمله آن‌که سند این روایت را ضعیف و آن‌ را جعلی می‌دانند. در این نوشتار، به اشکال سندی مطرح شده توسط علمای وهابی در خصوص این روایت پاسخ داده می شود.

Writer: سیداحمد حسینی

توحید ربوبی در اندیشه وهابیت و چالش‌های آن با آیه ۵ سوره نازعات

توحید ربوبی در اندیشه وهابیت و چالش‌های آن با آیه ۵ سوره نازعات

وهابیت، توحید ربوبی را به عنوان انحصار خلق، ملک و تدبیر عالم به خداوند تعریف می‌کند و هرگونه اعتقاد به قدرت تصرف غیر خداوند در عالم تکوین را شرک می‌داند. این دیدگاه با کریمه 5 سوره مبارکه نازعات در تعارض است، زیرا در کریمه مذکور، نقش ملائکه در تدبیر امور، به اذن خداوند، تأیید شده است. بنابراین، می‌توان ادعا کرد که خوانش وهابیت در مسئله توحید و شرک ربوبی با آموزه‌های قرآنی ناسازگار است.

Writer: محمد علیدوست

تفاوت نگاه وهابیان با ابن تیمیه در مسئله طلب شفاعت از اموات

تفاوت نگاه وهابیان با ابن تیمیه در مسئله طلب شفاعت از اموات

هرچند شباهت های فراوانی میان آراء ابن تیمیه با نظرات عالمان وهابی وجود دارد ولیکن باید توجه داشت در موارد بسیاری نیز افکار ابن تیمیه با وهابیان تفاوت های اساسی دارد. چنانکه در فرقه وهابیت، توسل به دعاء (یا همان طلب شفاعت) از اموات، شرک اکبر دانسته شده است حال آنکه ابن تیمیه آن را صرفا امری بدعی و حرام تلقی می کند و لذا برخلاف وهابیان، به مشرک بودن فاعلش حکم نمی کند. نوشتار پیش رو عهده دار تبیین این تفاوت می باشد.

Writer: محمد باغچیقی

نقد قاعده «اعتبار الظاهر فی الکفر والایمان»

نقد قاعده «اعتبار الظاهر فی الکفر والایمان»

گروه های تکفیری برای تسریع در امر تکفیر مخالفان از هر حربه ای استفاده نموده اند. قاعده اعتبار الظاهر فی الکفر و الایمان، را می توان از ابداعات این گروه ها قلمداد نمود. حال آنکه بدون تردید این قاعده با عملکرد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله)، احادیث و سایر قواعد اسلامی در تنافی است.

Writer: محمد علیدوست

اسم‏ اعظم؛ ماهيّت و مصاديق آن

اسم‏ اعظم؛ ماهيّت و مصاديق آن

در آيات و روايات اسلامى تعبيرى به عنوان «اسماء حسنى» ديده مى‏ شود كه در قرآن به صورت سربسته و در اخبار به طور مشروح آمده است. اين اسماء همگى بيانگر صفات خداست. با توجّه به اينكه همه نام‏ ها و صفات او نيك است، انتخاب اين عنوان بيانگر اين حقيقت است كه اين دسته از نام‏ ها داراى اهميّت ويژه ‏اى است. در اين ميان در روايات زيادى روى مسأله «اسم اعظم» خدا تكيه شده، و از آنها استفاده مى‏ شود كه اگر كسى خدا را به اسم اعظمش بخواند، دعاى او مستجاب مى‏ گردد. در اينكه «اسم اعظم» كداميك از اسماء خدا است، بسيارى از دانشمندان اسلامى بحث كرده‏ اند و غالبا بحث ها بر محور اين دور مى‏ زند كه از ميان نام هاى خدا نامى را بيابند كه اين خاصيت عجيب و بزرگ را داشته باشد. آيا آگاهى بر «اسم اعظم» مفهومش اين است كه انسان «كلمه ‏اى» را بگويد و آن همه اثر عجيب و بزرگ داشته باشد؟ آيا اسم اعظم يك كلمه يا يك جمله يا آيه‏ اى از آيات قرآن مجيد است و اين همه تأثير و قدرت در الفاظ و حروف آن نهفته شده، بى ‏آنكه هيچ قيد و شرطى داشته باشد؟ يا اينكه ... .

Writer: آیت الله العظمی ناصر مکارم شيرازی

تفسیر سوه توحید

تفسیر سوه توحید

در حديثى از امام باقر عليه السّلام آمده است كه فرمود: كُفّار و بت ‏پرستان با اسم اشاره به بت هاى خود اشاره كرده و مى‏ گفتند: «اين خدايان ما است؛ اى محمد! تو نيز خدايت را توصيف كن تا او را ببينيم و درك كنيم». خداوند اين آيات را نازل كرد: «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ * اللَّهُ الصَّمَدُ * لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ * وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ؛ بگو، خداوند يكتا و يگانه است * خداوندى است كه همه نيازمندان قصد او مى‏ كنند * نزاد و زاده نشد * و براى او هرگز شبيه و مانندى نبوده است».

Writer: آیت الله العظمی ناصر مکارم شیرازی

علت عدم استجابت دعاى جامع الشرايط يا تأخير در اجابت؟

علت عدم استجابت دعاى جامع الشرايط يا تأخير در اجابت؟

گاهى انسان تمام شرايط استجابت دعا را رعايت مى‌ كند و در انجام هيچ كدام كوتاهى ندارد، با اين حال دعايش مستجاب نمى‌ شود و يا اجابت آن به تأخير مى‌ افتد، در اينجاست كه از خود سؤال مى‌ كند: با آن همه وعده ‌هايى كه در آيات و روايات درباره اجابت دعا داده شده، چرا دعاى من مستجاب نشد؟! عدم استجابت برخی دعاهای جامع الشرايط حکمت هايی دارد، که به اجمال در اين نگاشته به آن پرداخته شده.

Writer: آيت الله العظمی ناصر مکارم شيرازی

شرايط استجابت دعا

شرايط استجابت دعا

ممكن است بعضى خيال كنند، اجابت دعا بى ‌قيد وشرط است؛ چون خداوند كريم و رحيم مى‌ باشد. ولى اين اشتباه است. خداوند علاوه بر اين‌كه كريم و رحيم است، حكيم هم مى‌ باشد؛ يعنى تا كسى شايسته اجابت دعا نباشد، دعايش را مستجاب نمى‌ كند. اين شايستگى شرايط فراوانى دارد كه در روايات اسلامى به آن اشاره شده است. در اين مقاله به 20 مورد از شرايط استجابت دعا اشاره می شود. البته موارد ديگرى نيز غير از اين موارد براى شرايط استجابت دعا ذكر شده، كه در كتب ادعيه و روايات اسلامى آمده است.

Writer: آیت الله العظمی ناصر مکارم شيرازی

همراهى دعا با صلوات بر پيغمبر و آل او

همراهى دعا با صلوات بر پيغمبر و آل او

در بسيارى از دعاهای مأثور از امامان اهل بيت عليهم السلام و بیشتر دعاهاى صحيفه سجاديه، قبل يا بعد از دعا، بر پيغمبر و آلش درود فرستاده می شود. از بعضى از احاديث نيز استفاده مى‌ شود كه بهتر آن است كه در آغاز دعا و پس از آن در هر دو مرحله، بر پيغمبر و آلش درود بفرستند. از امام صادق عليه السلام نقل شده كه فرمود: «كسى كه حاجتى به درگاه خدا داشته باشد، ابتدا بر پيغمبر و آلش درود بفرستد، سپس حاجت خود را از خدا بخواهد و در ادامه آن را با درود بر پيغمبر وآلش ختم كند [خداوند دعاى او را مستجاب خواهد كرد]، زيرا پروردگار متعال كريم ‌تر از آن است كه دو طرف دعا را بپذيرد و وسط آن را نپذيرد، چراكه مى‌ دانيم درود بر پيغمبر و آلش بر خداوند مخفى نمى‌ ماند».

Writer: آیت الله العظمی ناصر مکارم شيرازی

گناه، مانعی بزرگ در استجابت دعا

گناه، مانعی بزرگ در استجابت دعا

در بعضى‏ از روايات،‏ گناهان‏ متعددى‏ به‏ عنوان‏ موانع‏ استجابت‏ دعا ذكر شده:‏ از جمله‏ آنها سوء نيت، نفاق، تأخير نماز از وقت، بدزبانى، غذاى حرام، و ترك صدقه و انفاق در راه خدا است: «... وَ الذُّنُوبُ‏ الَّتِي‏ تَرُدُّ الدُّعَاءَ سُوءُ النِّيَّةِ وَ خُبْثُ السَّرِيرَةِ وَ النِّفَاقُ مَعَ الْإِخْوَانِ وَ تَرْكُ التَّصْدِيقِ بِالْإِجَابَةِ وَ تَأْخِيرُ الصَّلَوَاتِ الْمَفْرُوضَاتِ حَتَّى تَذْهَبَ أَوْقَاتُهَا وَ تَرْكُ التَّقَرُّبِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِالْبِرِّ وَ الصَّدَقَةِ وَ اسْتِعْمَالُ الْبَذَاءِ وَ الْفُحْشِ فِي الْقَوْلِ ...». هنگامى كه در دعاى «كميل» به اين جمله پرمعنا مى‏ رسيم: «اللهُمَّ اغْفِرْ لىَ الذُّنُوبَ الَّتى‏ تَحْبِسُ الدُّعآءَ؛ خدايا گناهانى را كه از [برآورده شدن] دعا جلوگيرى‏ مى ‏كند، بر من ببخش»، مى‏ فهميم كه ما حجاب خود و حجاب اجابت دعاهاى خود هستيم و مشكلات را بايد در درون خود جستجو كنيم، نه بيرون و اين «خود آلوده» را بايد از ميان برداشت! لذا براى اجابت دعا بايد قبل از هر چيز در پاكى قلب و روح كوشيد و از گناه توبه كرده و خودسازى نمود و از زندگى رهبران الهى الهام گرفت.

Writer: آیت الله العظمی ناصر مکارم شيرازی

جايگاه ويژه دعا در معارف دينى‏

جايگاه ويژه دعا در معارف دينى‏

كسانى كه با منابع اسلامى سر و كار دارند به اين نكته واقفند كه دعا و نيايش در تعليمات اسلام جايگاه ويژه‏ اى دارد، تا آنجا كه قسمت عمده عبادات اسلامى را دعا و نيايش تشكيل مى‏ دهد. دعا مسئله بسيار مهمّى است كه در آيات قرآن و روايات معصومان عليهم السلام به گونه گسترده‏ اى مطرح شده است. از مجموعه آيات قرآن و روايات معصومان عليهم السلام استفاده مى‏ شود كه دعا نه تنها عبادت است، بلكه از برترين عبادتها به شمار رفته است. بنابراين «دعا» در اسلام جايگاهى بس عظيم دارد و از اهميّت بسيار زيادى برخوردار است.

Writer: آیت الله العظمی ناصر مکارم شيرازی

دعا عامل تخدير اجتماعی و مانعی بر سر راه توسعه و پيشرفت!

دعا عامل تخدير اجتماعی و مانعی بر سر راه توسعه و پيشرفت!

گاهی گفته می شود که اعتقاد به دعا بر فعّاليّت هاى اجتماعى اثر منفى دارد و همانند آبى است كه به روى شعله‏ هاى فروزان كوشش ها و تلاش هاى پرثمر پاشيده مى‏ شود و آنها را به خاموشى مى‏ كشاند. مؤمنان با اين اعتقاد كه دعا سلاح يا محافظ مؤمن است، به جاى آشنايى به سلاح‏ هاى ديگر و كاربرد آنها در برابر دشمن، تنها دست به دعا برمى‏ دارند. همچنين براى مبارزه با فقر، دعا را جانشين صنعت، تكنيك، گسترش كشاورزى و دست ‏يابى به منابع مختلف حياتى مى ‏نمايند و اثر تخديرى چنين تعليماتى نياز به بحث ندارد. پاسخ این شبهه را در این مقاله بررسی خواهيم کرد.

Writer: آیت الله العظمی ناصر مکارم شيرازی

پاسخ به شبهات و استفتائات حرام نوشی (شُرب خمر؛ شرب مُسکر)

پاسخ به شبهات و استفتائات حرام نوشی (شُرب خمر؛ شرب مُسکر)

آشاميدن شراب حرام و از «گناهان كبيره» است، بلكه در بعضى از اخبار «بزرگترين گناه» شمرده شده است و اگر كسى آن را حلال بداند، در صورتى كه متوجّه باشد كه لازمه حلال دانستن آن، تكذيب خدا و پيغمبر (ص) مى ‏باشد، كافر است. از حضرت امام جعفر صادق (ع) روايت شده است كه فرمود: «شراب ريشه بديها و منشأ گناهان است و كسى كه شراب مى ‏خورد عقل خود را از دست مى ‏دهد». با اين وجود، گاهی برخی از افراد با غلبه وسوسه های شیطانی، توجيهات و شبهاتی را با قصد لوث کردن یا تساهل در حکم الهی طرح می کنند. گاهی نیز سؤالاتی برای معتقدین و اهل رعايت احکام شرعی پيش می آيد. لذا لازم است با پاسخ به شبهات و سؤالات، راه بر وسوسه ها بسته و تکلیف مکلّفین در موقعیّت ها مشخص شود.

Writer: آيت الله العظمی مکارم شيرازی

رنجنامه حضرت زهرا (ع) برای زنان مدینه؛ آخرین احتجاجات بانوی اسلام در امر خلافت

رنجنامه حضرت زهرا (ع) برای زنان مدینه؛ آخرین احتجاجات بانوی اسلام در امر خلافت

بانوى بزرگ اسلام حضرت فاطمه زهرا (ع) خطبه ای را در بستر بيمارى بيان كرد، همان بيمارى كه هرگز از آن برنخاست، و جان پاك خود را به جان آفرين تسليم نمود. لحن خطبه به خوبى نشان مى ‏دهد كه از روحى بلند، سرشار از علم و دانش، مملو از محبّت به خدا و ايمان، و لبريز از درد و رنج، سرچشمه گرفته است. خطبه آهنگى رسا و كوبنده و گيرا و قاطع و شجاعانه دارد و بسيار دردناك و غم ‏انگيز است. اين خطبه كه از دل پر درد دختر گرامى پيامبر اسلام (ص) برخاسته‏، در حقيقت رنجنامه اوست. رنجى جانكاه كه تا اعماق استخوانش نفوذ كرده و تمام وجودش را در شعله ‏هاى سوزان خود فرو برده است. به همين دليل كلامش در اين خطبه رنگ آتش به خود گرفته، چرا كه از قلب آتشين برخاسته، و خون رنگ شده، چرا كه از دليل او سرچشمه گرفته. محور تمام سخنان حضرت صدیقه در اين خطبه مسأله غصب خلافت و مظلوميت على (ع) و خطرات آينده اين انحراف بزرگ براى امت اسلامى است.

Writer: آیت الله العظمی ناصر مکارم شيرازی

حماسه بزرگ؛‏ خطبه تاريخى بانوى اسلام فاطمه زهرا عليها السلام

حماسه بزرگ؛‏ خطبه تاريخى بانوى اسلام فاطمه زهرا عليها السلام

بعد از رحلت پيامبر اسلام (ص) طوفان عجيبى سراسر جهان اسلام را فرا گرفت، و كانون اين طوفان مركز «خلافت» بود. سپس به هر چيز كه به نحوى با آن ارتباط پيدا مى ‏كرد منتقل شد. از جمله حكم مصادره سرزمين فدك - كه از سوى پيامبر اسلام (س) به دخترش فاطمه (ع) روى مصالح مهمى واگذار شده بود - از طرف نظام حاكم صادر شد. فاطمه (ع) كه مى ‏ديد اين تجاوز آشكار، توأم با ناديده گرفتن بسيارى از احكام اسلام در اين رابطه، جامعه اسلامى را گرفتار يك انحراف شديد از تعاليم اسلام و سنّت پيامبر (ص) و گرايش به برنامه ‏هاى جاهلى مى ‏كند، و از سوى ديگر مقدمه‏ اى است براى خانه ‏نشين كردن اميرمؤمنان على (ع) و محاصره اقتصادى ياران جانباز على (ع)، به دفاع از حق خويش در مقابل غاصبان فدك پرداخت و با تمام وجودش خواستار بازگشت اين حق مغصوب شد. ولى نظام حاكم به بهانه حديث مجعول «نَحْنُ مَعاشِرَ الأَنْبِياءِ لا نُوَرِّثْ‏؛ ما پيامبران ارثى از خود نمى ‏گذاريم!»، از اداى اين حق سر باز مى‏ زد. بانوى اسلام به مسجد آمد تا در برابر توده ‏هاى مسلمان، و سران مهاجر و انصار گفتنى ‏ها را بگويد، و اتمام حجت كند، و بهانه ‏هاى ادامه اين غصب عجيب و مصادره ظالمانه را از دستگاه حكومت وقت بگيرد، و در ضمن، صفوف وفاداران به اسلام را از حاميان سياست‏ هاى تجاوزكارانه آشكار سازد.

Writer: آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى

آه‏ سوزان‏ على عليه السّلام در كنار قبر زهرا سلام الله عليها

آه‏ سوزان‏ على عليه السّلام در كنار قبر زهرا سلام الله عليها

از سخنان امام امير المؤمنين (ع)، خطبه ای است كه به هنگام دفن سيده زنان جهان، فاطمه (س)، خطاب به رسول اللّه (ص)، در كنار قبر پيامبر (ص) بيان كرد. اين گفتار امام (ع) سخنى است كه از سوز دل مولا (ع) به هنگام دفن حضرت فاطمه زهرا (س) حكايت می کند. درد دلى است پر سوز و گداز كه مولا (ع) با پيامبر اكرم (ص) درباره مصائب زهرا (س) از يك ‏سو و مصيبت خودش به سبب فراق زهرا (س) از سوى ديگر دارد و بخشى از حقايق مهم تاريخى صدر اسلام را به صورت غيرمستقيم، امّا گويا و پرمعنا منعكس مى ‏كند.

Writer: آيت الله العظمی مکارم شیرازی

شعر و شاعرى در اسلام‏

شعر و شاعرى در اسلام‏

بهانه ‏هاى رنگارنگ‏ / فلسفه برچسب شاعر؟ / استکبار، منشاء شاعر نامیدن پیامبر اسلام (ص) / چرا قرآن شاعری را از رسول خدا نفی می کند؟ / چرا شايسته پيامبر (ص) نيست كه شاعر باشد؟ / شاعران مطلوب در منطق قرآن و اهل بيت (ع) / شعراى‏ فداكار! / بهترین شعر از دیدگاه امام علی علیه السلام / تمسّك امام علی عليه السلام به اشعار پرمعناى عرب‏

Writer: آيت الله العظمی مکارم شيرازی

آموزه هایی اخلاقی، از امام حسن عسکری عليه السلام

آموزه هایی اخلاقی، از امام حسن عسکری عليه السلام

بزرگترین جهاد؟ / هيچ گناهى را كوچك نشمر! / دروغ، کليد پليديها / نقش محبّت در زندگى؟ / نخست انديشه كردن، سپس گفتار / مِراء و شوخی نامناسب و زیاد نکن! / آثار زيانبار طمع / نعمت تواضع / پيامدهاى شوم عجله‏ و شتابزدگى / بهتر از زندگی و بدتر از مرگ‏؟ / عفو الهی

Writer: آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى دام ظله

تحلیل قرآنی بر منع کتابت وصيتِ رسول خدا (ص)

تحلیل قرآنی بر منع کتابت وصيتِ رسول خدا (ص)

خداوند مى ‏فرمايد: «ما آتاكُمُ‏ الرَّسُولُ‏ فَخُذُوهُ‏ وَ ما نَهاكُمْ‏ عَنْهُ‏ فَانْتَهُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ؛ آنچه را رسول خدا براى‏ شما آورده بگيريد و اجرا كنيد، و آنچه را از آن نهى كرده خوددارى نمائيد، و از مخالفت خدا بپرهيزيد كه خداوند شديد العقاب است». اين آيه تمام اوامر و نواهى پيامبر را شامل مى ‏شود. خداوند با اين آيه اطاعت پيغمبر را در آنچه براى مردم آورده و آنچه نهى كرده واجب نموده است، كه شامل قول و فعل و تقرير مى ‏شود و سپس هشدار داده و تخلّف از آن را مستلزم كيفر دانسته است. امّا بخاری از «ابن عبّاس» نقل می کند كه: «هنگامى كه رسول خدا (ص) در آستانه رحلت از دنيا قرار گرفت و اطراف حضرت گروهى حاضر بودند، فرمود: [قلم و دوات و كاغذى] بياوريد تا نامه‏ اى براى شما بنويسم كه به بركت آن بعد از آن هرگز گمراه نشويد. بعضى از حاضران گفتند: بيمارى بر پيامبر (ص) غلبه كرده و نزد شما قرآن است، و قرآن براى ما كافى است! در ميان حاضران غوغا و اختلاف افتاد، بعضى مى‏ گفتند: بياوريد تا حضرت بنويسد و هرگز گمراه نشويد و بعضى غير از آن را مى‏ گفتند. هنگامى كه سر و صدا و غوغا و اختلاف فزونى گرفت، رسول خدا (ص) فرمود: برخيزيد و از نزد من برويد». اين ماجرا يكى از روشن ترين موارد تخلف از دستور پيامبر (ص) و مخالفت با آيات قرآن محسوب مى ‏شود.

Writer: آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى دام ظله

مسأله خلافت، داستان سقيفه‏ و تبعات آن

مسأله خلافت، داستان سقيفه‏ و تبعات آن

«سقيفه بنى ساعده» سايبانى بود در يكى از ميدان ‏هاى مدينه، كه اهل مدينه به هنگام لزوم، در آنجا اجتماع مى ‏كردند و به تبادل نظر مى‏ پرداختند. بعد از رحلت رسول اللّه (ص) طايفه انصار بر مهاجرين پيش‏دستى كرده و براى تعيين جانشين پيامبر (ص) در آنجا اجتماع كردند و به گفته «طبرى» مورّخ معروف، خواسته آنها اين بود كه «سعد بن عباده» كه بزرگ قبيله «خزرج» بود، به عنوان خليفه رسول اللّه تعيين شود، و به همين منظور «سعد بن عباده» را كه سخت بيمار بود به «سقيفه» كشاندند. وقتى ماجراى انصار و «سعد بن عباده» به گوش «عمر» رسيد به سوى خانه پيامبر (ص) آمد و به سراغ «ابوبكر» فرستاد در حالى كه «ابوبكر» در خانه بود و با كمك على (ع) مى‏ خواست ترتيب غسل و كفن و دفن پيامبر (ص) را بدهد، از او دعوت كرد كه بيرون آيد و گفت حادثه مهمّى روى داده كه حضور تو لازم است. هنگامى كه «ابوبكر» بيرون آمد، جريان را براى او بازگو كرد و هر دو با سرعت به سوى «سقيفه» شتافتند. در راه «ابو عبيده جرّاح» را هم ديدند و با خود بردند. ...

Writer: آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى دام ظله

آيه ليلة المبيت؛ آيات ولايت امیر المؤمنين على عليه السلام

آيه ليلة المبيت؛ آيات ولايت امیر المؤمنين على عليه السلام

خداوند در آيه 207 سوره بقره می فرمايد: «بعضى از مردم [با ايمان و فداكار، همچون على (ع) در «ليلة المبيت» به هنگام خفتن در جايگاه پيغمبر (ص)] جان خود را به خاطر خشنودى خدا مى‏ فروشند؛ و خداوند نسبت به بندگان مهربان است». اين آيه شريفه، كه به آيه ليلة المبيت معروف شده، يكى از مهم ترين آيات فضايل حضرت امير المؤمنين (ع) مى‏ باشد. فضيلتى كه نظير آن در اسلام براى هيچ كس ثابت نشده است. آيه فوق به فداكارى بى ‏نظير امام اوّل شيعيان، كه در شب تاريخى هجرت پيامبر اسلام (ص) به سوى مدينه، در بستر آن حضرت خوابيد، اشاره دارد و با توضيحى كه خواهد آمد از جمله آيات مربوط به ولايت آن حضرت مى‏ باشد.

Writer: آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى دام ظله

حرام نوشی (شُرب خمر؛ شرب مُسکر) در آيينه روايات اسلامی

حرام نوشی (شُرب خمر؛ شرب مُسکر) در آيينه روايات اسلامی

روايات تكان دهنده و كوبنده‏ اى درباره مشروبات الكلى از ائمه اهل ‏بيت (ع) نقل شده كه بى پرواترين افراد گناهكار را به لرزه در مى ‏آورد! همين اندازه بس كه در شرع ما آن را «ام الخبائث» مى ‏نامند. از بعضى روايات ائمه اهل بيت (ع) استفاده مى ‏شود كه نشستن پاى سفره‏ اى كه شراب در آن وجود دارد، حرام است. شرب خمر‏ در روایات بزرگترين گناه شمرده شده است. اگر كسى آن را حلال بداند، در صورتى كه متوجّه باشد كه لازمه حلال دانستن آن، تكذيب خدا و پيغمبر (ص) مى ‏باشد، كافر است.

Writer: به کوشش حجت الاسلام احمد حيدری

 حرام نوشی (شُرب خمر؛ شرب مُسکر) در آيينه آيات قرآن

حرام نوشی (شُرب خمر؛ شرب مُسکر) در آيينه آيات قرآن

ميگسارى در زمان جاهليت و قبل از ظهور اسلام فوق العاده رواج داشت و به صورت يك بلاى عمومى در آمده بود، تا آنجا كه بعضى از مورخان مى‏ گويند عشق عرب جاهلى در سه چيز خلاصه مى ‏شد: شعر و شراب و جنگ! روشن است كه اگر اسلام مى ‏خواست بدون رعايت اصول روانى و اجتماعى با اين بلاى بزرگ عمومى به مبارزه برخيزد، ممكن نبود. لذا از روش تحريم تدريجى و آماده ساختن افكار و اذهان براى ريشه كن كردن ميگسارى استفاده كرد. در این راستا قرآن مجيد در چهار مرحله حكم به تحريم شراب داد.

Writer: به کوشش حجت الاسلام احمد حيدری

آشنايی با پيام امام اميرالمؤمنين عليه السلام (شرح تازه و جامع بر نهج‏ البلاغه)

آشنايی با پيام امام اميرالمؤمنين عليه السلام (شرح تازه و جامع بر نهج‏ البلاغه)

على عليه السلام صاحب حكمت و دانش / گستره علم و دانش حضرت على (ع) / مرجعيّت علمى امام على (ع) / امام على (ع) دروازه شهر علم پيامبر (ص) / سخنى درباره «نهج البلاغه» و «گوينده آن» / فصاحت و بلاغت نهج البلاغه / محتواى ژرف و عميق نهج البلاغه / جاذبه فوق العاده نهج البلاغه / اسناد نهج البلاغه‏ / سيّد رضى گرد آورنده نهج‏ البلاغه‏ / چرا سيد رضی نهج البلاغه را جمع‏ آورى كرد؟‏ / شروح نهج البلاغه‏ / پيام امام امير المؤمنين عليه السلام (شرح تازه و جامعى بر نهج ‏البلاغه) / ويژگى ‏هاى اين شرح‏ (پيام امام امير المؤمنين عليه السلام)

Writer: پژوهش؛ تهيه و تنظيم: حجت الاسلام احمد حيدری

جايگاه اخلاص در روزه داری

جايگاه اخلاص در روزه داری

«رياكارى» تخريب كننده فضائل اخلاقى و عاملى براى پاشيدن بذر رذائل در روح و جان انسانهاست. در حديثى از رسول خدا (ص) مى‏ خوانيم كه فرمود: «كسى كه نماز را به خاطر ريا بخواند، مشرك شده و كسى كه روزه‏ را براى ريا به جا آورد، مشرك شده و كسى كه صدقه و انفاق را براى ريا انجام دهد، مشرك شده. سپس آيه فَمَنْ‏ كانَ‏ يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ...، را تلاوت فرمود». روزه‏ از معدود عباداتى است كه گناه بزرگ ريا و خودنمائى نمى‏ تواند در آن نفوذ كند؛ زيرا شخصى كه اهل روزه‏ است و لياقت بار يافتن به اين ضيافت الهى را دارد، هرگز به غير از خدا به ديگرى فكر نمى‏ كند. در احکام روزه نيز اگر شخص روزه‌ دار حين روزه قصد ريا نمايد، روزه اش باطل است و بايد قضا نمايد؛ البته کفاره ندارد. لذا تمام «عبادات»، مشروط به «اخلاص»‏ هستند و از طرفی خود عبادات از اسباب خلوص نيت هستند. امير مؤمنان على (ع) می فرمايد: «خداوند ايمان را براى تطهير دل از شرك واجب فرموده، و نماز را براى پاك شدن از تكبّر، و زكات را سبب روزى قرار داده، و روزه را وسيله‏ اى براى پرورش اخلاص بندگان».

Writer: به کوشش حجت الاسلام احمد حيدری

TotalPages : 29