در طول یک ماهى که تابستان هر سال حضرت استاد در مشهد بودند گروه هاى مختلفى از فرصت استفاده کرده و به دیدار ایشان مى شتافتند. اعضاى دفتر معظّم له در نیشابور از جمله این افراد بودند که در ایّام میلاد پربرکت امام زمان(عج) (در تابستان 89) وقت ملاقات داشتند. ساعت ملاقات فرا رسید، آقا تشریف آوردند، هرچند هنوز همه میهمانان نیامده بودند ولى با آمدن آقا جلسه رسمى شد. یکى از اعضاى دفتر به مناسبت نیمه شعبان اشعار زیبایى خواند و سپس اعضاى دفتر، سؤالات و مشکلات خود را مطرح کردند و استاد پاسخ آن ها را داد. سپس استاد در سخنان کوتاه، امّا مهمّ و مفیدى، ضمن تأکید بر وسعت کار پاسخ گویى به مسائل شرعى در عصر و زمان ما و لزوم برخورد خوب توأم با اخلاق اسلامى، به اهمّیّت پاسخ گویى به مسائل شرعى پرداخت و فرمود: «وظیفه اصلى اعضاى دفتر در مرحله اوّل، حلّ مشکلات شرعى مردم و پاسخ به سؤالات آن هاست و دریافت وجوهات شرعیّه و دیگر کارها در مرتبه بعد قرار دارد!».
فلسفه اصلى تشکیل این دفاتر نیز همین است.