اولیاءالله و مؤمنین واقعى، همه چیز را نعمتى از ناحیه خداوند متعال مى دانند و نگاه آنان به پدیده هاى جهان هستى نگاهى دیگر است.
در اسفندماه سال 1375، استاد معظّم به آنفلوانزاى شدیدى مبتلا شد. شدّت بیمارى به حدّى بود که با وجود تأکید فراوانى که بر مباحث علمى و تعطیل نکردن جلسات درس داشتند، مجبور شدند یک روز درس فقه و چند روز جلسه استفتا و تفسیر قرآن را تعطیل کنند. پس از بهبودى نسبى و حضور در جلسه استفتا فرمودند:
«این بیمارى هم براى ما نعمت بزرگى بود، زیرا باعث شد از کمردردى که بیش از شش ماه گرفتار آن بودیم نجات پیدا کنیم!».