انسان هاى عمیق، آینده نگر و دوراندیش، فقط امروز را نمى بینند، بلکه در کارهاى خود، آینده دور و نزدیک را نیز در نظر مى گیرند، که این مطلب براى افراد نزدیک بین خوشایند نیست.
در بین دوستان جلسه استفتا مرسوم بود که پس از پایان جلسه یا قبل از شروع آن درباره مسائل روز بحث مى شد.
روزهاى اوّل کنفرانس سران اسلامى، اجلاسیه تهران بود که خبر ورود رهبر خودفروخته فلسطین اشغالى، یاسر عرفات را شنیدیم و این موضوع همه را عصبانى کرده بود; ولى استاد فرمودند: اگر تعجّب نکنید من امروز صبح براى سلامتى همه اعضاى کنفرانس، از جمله یاسر عرفات، هم صدقه دادم و هم آیة الکرسى خواندم! همه حضّار تعجّب کردند و علّت را جویا شدند.
حضرت استاد فرمودند: «امنیّت این میهمانان براى نظام اسلامى ما بسیار مهم است. إن شاءالله سلامت بیایند و سلامت بروند، بعداً هر حادثه اى براى آن ها رخ داد مهم نیست!».
اینجا بود که براى حاضران در آن جلسه، اهمّیّت امنیّت و موقعیّت نظام اسلامى بیش از پیش روشن شد و همگى به تیزهوشى و آینده نگرى این مرجع روشن فکر آفرین گفتند.