پس از آن، سرش را برهنه کند و خاک بر سر بپاشد و در خاک بغلتد، و چون زن فرزند مرده بگرید و در استغفار اصرار نماید و بگوید اى که جواب دشمن ترین آفریده ات را که ابلیس باشد دادى، مرا در قبول توبه ام جواب ده و در اتمام آن مرا موفق بدار، چرا که خیر تمام به دست توست، و تویى که هر چه بخواهى مى کنى و سپس بگوید: یا کریم! العفو و بگوید: اى آنکه بدى ها را به نیکى بدل مى سازى بر (محمد و آل او) درود فرست و گناهان مرا در برابر آن به حسنات مبدل فرما، اى آن که سحره فرعون را پذیرفتى (بر محمد و آل) او درود فرست، و مرا بپذیر و بعد بگوید: بارالها! اگر تا به حال مثل مرا نپذیرفته اى، پس
الان مرا و امثال مرا بپذیر و این ظهور دیگرى از دریاى بى کران رحمتت باشد که تا به حال در وجود نبوده است; چرا که رحمت تو هر چیز را فرا مى گیرد و من هم چیزى هستم، پس مرا از رحمتت بهره مند ساز اى مهربانترین مهربانان! و این جملات را سه بار تکرار کند.
و هر مرتبه آن را با صلوات و گفتن (ماشاءالله لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظیم) ختم کند و سپس تصمیم بگیرد که در آینده دیگر گرد گناه نگردد و از خدا در این باره یارى طلبد.(1)
و بعد حکایت بسیار عجیبى که در زمان رسول خدا اتفاق افتاده بیان نموده که، حقیر هم به نقل همین حکایت اکتفا نمودم و این بحث را به نقل این حکایت خاتمه مى دهم.

(1). اسرار الصلاة، حاج میرزا جواد ملکى تبریزى.