هر گاه انسان در عظمت و بزرگى امر آخرت بیندیشد و لذتهاى بهشت، با انواع و اقسام آن و سرور و کرامتش راتصوّر کند و از آن طرف حسرت محروم شدن از این ها و الم، درد و رنج عذاب آخرت و وقوع آن را بر نفس خود در نظر آورد همین تفکر و اندیشیدن بى شک اثرى به جاى مى گذارد که، آن اثر در تکمیل توبه اش مؤثر خواهد بود و براى کسانیکه در ابتداى راه هستند، فکر درباره مرگ و شدت سکرات آن و ناراحتى، حرارت، درد و رنج هنگام مفارقت روح از بدن و حسرت آدمى در حال و جدایى او از جمیع آنچه به آن ها دل بسته و همه کسانى که با آنها انس گرفته و وحشت و تاریکى قبر و غربت آدمى در قبرستان بسیار مؤثر است.