در مصباح الشریعه از امام صادق(علیه السلام) روایت شده که آن حضرت فرمود: توبه ریسمان خدا و وسیله عنایت اوست، و سزاوار است که بنده همیشه در حال توبه باشد و هر دسته اى از بندگان توبه اى مخصوص به خود دارند.
 
توبه خواص
توبه انبیا از اضطراب است.
توبه اولیا، از دگرگونى خطورات قلبى است.
توبه اصفیا و برگزیدگان، از نفس است.
توبه خواص از اشتغال به غیر خداست.
توبه عوام از گناهان است که، شرحش به طول مى انجامد.
 
توبه عوام مردم چگونه است؟
توبه عوام، به این است که باطن خود را با آب حسرت و ندامت از گناهان بشویند و گناهان خود را پیوسته مدنظر داشته باشند و از گذشته خود پشیمان و بر آنچه طاعت خدا از او فوت شده متأسف و اندوهگین باشد نفسش را از شهوات باز دارد و از خدا بخواهد که او را بر وفا به توبه اش موفق بدارد و از بازگشت به آنچه در گذشته به آن آلوده بوده او را حفظ کند و نفسش را در میدان جهاد و عبادت ریاضت دهد و آنچه از واجبات الهى از او فوت شده است قضا نماید و اگر مظلمه اى به گردن اوست رد کند و از هم نشینان بد دورى گزیند شب را به عبادت بیدار و روز را روزه بدارد و پیوسته در عاقبت کارش بیندیشد و از خدا کمک بخواهد که استقامت در پنهان و آشکار به او عنایت کند و هنگام محنت و بلا ثابت قدم باشد تا از مرتبه توابین سقوط نکند.